(μέρος δεύτερο)
Σε προηγούμενο δημοσίευμά μου (με τον ίδιο τίτλο) επισημάνθηκε πως υπάρχει ευρεία ανάγκη πεζοπορίας, πως οι καταφεύγοντες σ’ αυτή συνεχώς αυξάνονται, πως υφίσταται ζήτηση κατάλληλων για πεζοπορία χώρων, πως, όμως, δεν υπάρχουν τέτοιοι οργανωμένοι και πως οι Άρχοντές μας (Δήμαρχος, Νομάρχης, Περιφερειάρχης), οφείλουν να φροντίσουν ώστε να υπάρξουν.
Σε απόσταση αναπνοής από την πόλη της Ξάνθης υφίσταται χώρος ιδανικός γι’ αυτού του είδους την δραστηριότητα. Περιοχή που συγκεντρώνει όλα τα επισημανθέντα στο προηγηθέν άρθρο κριτήρια καταλληλότητας. Ηρεμίας, ησυχίας, καθαρής ατμόσφαιρας, αφθονίας οξυγόνου, ευνοϊκών κλιματικών συνθηκών (όλο σχεδόν το χρόνο), υψομέτρου, περίσσειας οπτικών φυσικών απολαύσεων, ποικιλίας εναλλασσόμενων εικόνων, απλωμένης ορατότητας, ιδανικού μήκους διαδρομής κ.λπ., κ.λπ.
Πρόκειται για τον ανενεργό, εν πολλοίς, δασικό δρόμο Πανοράματος, ύπερθεν των Ι.Μ. Αρχαγγελιώτισσας και Καλαμούς. Τον δρόμο δηλ. που αναπτύσσεται με μηδενικές σχεδόν κλίσεις σε υπερθαλάσσιο υψόμετρο 400 μ. (300 μ. υψομετρικά πάνω από την πόλη), μέσα σε δασοσκέπαστη περιοχή, εν είδη θηλιάς, όπως σε παρατιθέμενο διάγραμμα απεικονίζεται. Τον κυκλικό τουτέστιν δρόμο μήκους 4,5 χιλ. που σε κάθε σου βήμα ξεδιπλώνει, στον κοντινό και στον απόμακρό σου ορίζοντα, μια διαφορετική, θαυμαστή, θέα, που σου ανοίγει παράθυρο ομορφιάς, που σε περιβάλλει με τη μεγαλοσύνη της φύσης. Δάση ποικιλόμορφα, λιβάδια πανέμορφα, Βιστονίδα Λίμνη, Θρακικό πέλαγος, Θάσος, Σαμοθράκη, ορεσίβιοι οικισμοί γαντζωμένοι σε βουνοπλαγιές, εντυπωσιακοί γεωλογικοί σχηματισμοί, Κόσυνθος, κάμπος, πόλη της Ξάνθης (απλωμένη στα πόδια σου), και άλλα, και άλλα. Όλα μπροστά σου, εναλλασσόμενα, ενώ εσύ, εγώ, ο οιοσδήποτε θα πεζοπορεί κυριευμένος από ανακουφιστική περισυλλογή.
Όμως, Άρχοντές μας, χρειάζεται και μια μικρή υποδομή. Απαιτείται έργο που οφείλει να ενταχθεί (και να υλοποιηθεί) σε κάποιο πρόγραμμα.
Ο δρόμος, χωμάτινος σήμερα, να διαμορφωθεί, σ’ επαρκές μέρος του (πλάτος), σε πεζόδρομο με κάποιο υποτυπώδη τάπητα που θα μελετήσουν και θα προτείνουν οι ειδικοί. Να σημανθεί με χιλιομετροδείκτες, να διατεθεί μέρος του μόνο (1,5 χιλ. από αφετηρία θηλιάς μέχρι Πολιάνα) για διέλευση των, ελάχιστων άλλωστε, αυτοκινήτων κατοίκων Πανερίου να επιτραπεί κυκλική κυκλοφορία μόνο οχημάτων πυροπροστασίας.
Στην αφετηρία του (έναρξη θηλιάς) να κατασκευαστεί ξύλινο καταφύγιο. Θα μπορούσε π.χ. να μεταφερθεί εκεί το ξύλινο οίκημα του Δήμου το οποίο βρίσκεται εγκατεστημένο στην Πλατεία Ελευθερίας, για την απομάκρυνση του οποίου – ως μη συμβατού με το περιβάλλον – υφίστανται εκκρεμείς δύο τουλάχιστο αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Να καθιερωθεί δρομολόγιο λεωφορείου (Δήμου ή άλλου φορέα) σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες για το καταφύγιο. Να εκδοθεί κανονισμός λειτουργίας και εν πάσει περιπτώσει να συνταχθεί σχετική μελέτη. Επ’ αυτού και προς διευκόλυνση, προσθέτω πως ήδη υπάρχει μία, μερική, πρώτη μελέτη για τη δημιουργία μονοπατιού, στο άκρο του δρόμου, που συντάχθηκε επί των ημερών μου ως Δασάρχη Ξάνθης από το ομώνυμο Δασαρχείο το 1986. Ήταν, τότε, βέβαια, η υλοποίηση του μονοπατιού, ένα μακρινό μου όνειρο, το οποίο, ως φαίνεται, γίνεται τώρα κοντινό και μάλιστα σε διευρυμένο επίπεδο.
Υπάρχει λοιπόν στον ορίζοντα μια «Ρόδος» που προκαλεί και προσκαλεί τους Άρχοντές μας για το άλμα. Θα το επιχειρήσουν; Θα το αποτολμήσουν; Ο χρόνος θα το δείξει. Φθάνει να μην είναι μακρύς. Αρκεί να δουν πως ένα τέτοιο έργο θα είναι πρωτοποριακό. Πως θα γίνει ίσως και αντικείμενο περιέργειας τουριστών. Πως θα είναι πράξη κοινωνικής ευαισθησίας. Πως θα είναι αντίδοτο στο άγχος της καθημερινότητας. Πως θα μυήσει στην πολιτιστική αυτή δραστηριότητα πάμπολλους πολίτες. Πως θα συσφίξει τις σχέσεις τους, πως ο καθένας τους θα νοιώσει εκεί πάνω καλύτερα και θα γίνεται καλύτερος, πως θ’ αναπτύξει φιλοπεριβαλλοντικά συναισθήματα και ευαισθησίες πως θα δώσει αφορμή για τη συγκρότηση σχετικού πολιτιστικού συλλόγου, πως…, πως…
Ωστόσο, πρέπει να αισιοδοξούμε αφού οι Άρχοντές μας ήδη έδωσαν ένα πρώτο δείγμα προς την κατεύθυνση αυτή κατασκευάζοντας τον ποδηλατόδρομο Ξάνθης – Κιμμέριων. Ικανοποιούν δηλαδή μια ανάλογη ανάγκη της ζωής.
Τέλος, ευχής έργον είναι να υπάρξουν, με αφορμή την παρούσα πρότασή μου, και άλλες προτάσεις, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ξάνθη 12 Νοεμβρίου 2002
Ιωάννης Γκεβρέκης
Γεωτεχνικός – Δασολόγος
Επίτιμος Δασάρχης
