Η δεύτερη ταινία του Βαρδή Μαρινάκη, εννέα χρόνια μετά το «Μαύρο Λιβάδι» κάνει διεθνή πρεμιέρα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ
Η ταινία «Ζίζοτεκ» που οι ξανθιώτες γνώρισαν μέσα από τα γυρίσματά της στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης ξεκινά το παγκόσμιο κινηματογραφικό της ταξίδι με πρεμιέρα στο διαγωνιστικό East of the West του Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι
Μεγάλο μέρος των γυρισμάτων της ταινίας πραγματοποιήθηκαν τον Απρίλιο του 2017 στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης, με την ενεργό συμμετοχή των ξανθιωτών. Περιοχές που συμπεριλήφθηκαν στα γυρίσματα περιλαμβάνουν οικισμούς, όπως Δαφνώνα, Τοξότες, Κομνηνά, τα Στενά του Νέστου, και το δάσος Κοτζά Ορμάν.
Μετά το μεγάλο της ταξίδι στην Ελλάδα, η ταινία θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στις 3 Ιουλίου στο διαγωνιστικό τμήμα East of the West του Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.
Στην ταινία παίζει για πρώτη φορά ο μικρό Αύγουστος Λάμπρου-Νεγρεπόντης και μαζί του συμπρωταγωνιστούν: ο Δημήτρης Ξανθόπουλος, η Πηνελόπη Τσιλίκα, και ο Νίκος Γεωργάκης.
Το «Ζίζοτεκ»
Το «Ζίζοτεκ» αφηγείται τις περιπέτειες ενός δεκάχρονου αγοριού, το οποίο βρίσκεται να περιπλανιέται στο δάσος, εγκαταλελειμμένο από τη μητέρα του σε ένα υπαίθριο θρησκευτικό πανηγύρι, κάπου κοντά στα σύνορα. Το αγόρι, στις περιπλανήσεις του, βρίσκει την καλύβα ενός δύστροπου ερημίτη, ο οποίος έχει πάρει όρκο σιωπής και προκειμένου να εξασφαλίζει τα προς το ζην περιστασιακά συνδράμει στην παράνομη διακίνηση μεταναστών.
Ο σκηνοθέτης Βαρδής Μαρινάκης και σεναριογράφος με τον Σπύρο Κρίμπαλη, μιλώντας στο «Ε» λίγο πριν τα γυρίσματα στην περιοχή μας, είχε αναφέρει ότι η ταινία καταγράφει πώς τα δραματικά γεγονότα αποκτούν άλλη διάσταση μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Η ταινία παρουσιάζει τον συναισθηματικό κόσμο ενός 10χρονου αγοριού που έχοντας ζήσει σε μια προβληματική οικογένεια και έχοντας βιώσει την εγκατάλειψη από τη μητέρα του, ψάχνει την οικογένεια και την κανονικότητα στους χαρακτήρες της ταινίας. «Έτσι, από τη μια πλευρά αποτυπώνεται η διαδικασία της ενηλικίωσης και της ωριμότητας που αναγκάζεται να ακολουθήσει το αγόρι και από την άλλη ξεδιπλώνεται η αθωότητα και η ατελείωτη φαντασία του παιδιού», είχε αναφέρει στο «Ε» ο σκηνοθέτης.
Ο Βαρδής Μαρινάκης με αφορμή τη συμμετοχή στο φεστιβάλ
Περιγράφοντας τη γέννηση και την ολοκλήρωση της ταινίας, με αφορμή την συμμετοχή στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, ο σκηνοθέτης ανέφερε: «Ήταν μια βροχερή μέρα, επτά χρόνια πριν, όταν μου ήρθε η ιδέα του τέλους του Ζίζοτεκ. Ήμουν πάνω στη μηχανή μου κι ο χρόνος σταμάτησε, το ολισθηρό οδόστρωμα με αιφνιδίασε, το γρασίδι με αγκάλιασε. Βρέθηκα ξαπλωμένος αγκαλιά με τη μηχανή, ήμουν καλά δεν είχα χτυπήσει και το μυαλό μου ταξίδευε πολύ πολύ μακριά. Αυτό που ονειρεύτηκα τότε είναι πλέον πραγματικότητα, λίγες γρατζουνιές και μώλωπες μείναν από το ταξίδι, περήφανος για όλους τους συνεργάτες που με βοήθησαν και βγήκαμε όλοι πιο δυνατοί από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. Ζίζοτεκ, μία λέξη που δεν υπάρχει, μία λέξη που άκουσα στη μέση μιας νύχτας να λέει στον ύπνο της η γυναίκα μου κι ένα όνειρο που είδα δέκα χρόνια πριν, γέννησαν τη ταινία.»
