Την ίδια ποινή με το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Κομοτηνής στο Χρήστο Παπάζογλου για το βιασμό και τη δολοφονία τα Ζωής Δαλακλίδου
Για κτηνωδία που δεν έχει ξανασυναντήσει έκανε λόγο ο Εισαγγελέας που πρότεινε την καταδίκη- Παρούσα η οικογένεια, φίλοι και δεκάδες φοιτητές Νομικής
Η φρίκη της κτηνωδίας σε βάρος της Ζωής Δαλακλίδου αναβίωσε χθες στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Κομοτηνής, όπου ο 34χρονος πια Χρήστος Παπάζογλου δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό για το βιασμό και τη δολοφονία της 34χρονης ξανθιώτισσας τα Χριστούγεννα του 2012. Το δικαστήριο ομόφωνα έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο για τα πέντε αδικήματα του κατηγορητηρίου και του επέβαλε ποινή όμοια με αυτή του πρωτόδικου δικαστηρίου, δηλαδή ισόβια και κάθειρξη 25 ετών, χωρίς να του αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό. Στη δίκη παραβρέθηκαν η οικογένεια και φίλη της άτυχης κοπέλας, μέλη συλλογικοτήτων κατά του σεξισμού και πολλοί φοιτητές Νομικής, ενώ ισχυρότατη για μια ακόμη φορά ήταν η παρουσία της αστυνομίας εντός και εκτός της αίθουσας. Ο κατηγορούμενος που εκτίει την ποινή του στις φυλακές Γρεβενών ζήτησε και πάλι την αναβολή της υπόθεσης λόγω παρουσίας του συνηγόρου του σε άλλη δίκη, ωστόσο το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημά του και του διόρισε δικηγόρο από το Εφετείο Κομοτηνής.
Αποδέχθηκε τις κατηγορίες ο κατηγορούμενος
Η δίκη ξεκίνησε στις 10.30 ακριβώς. Διορίστηκαν οι ένορκοι, παρακάθησαν στις θέσεις του Μ.Ο.Ε. και ορκίστηκαν. Αναγνώστηκε για άλλη μια φορά το ιστορικό της δολοφονίας, τη νύχτα της 27ης Δεκεμβρίου 2012, όταν ο κατηγορούμενος χρειάστηκε περίπου τρία τέταρτα της ώρας για να επιτεθεί στη Ζωή, καθώς επέστρεφε από νυχτερινή έξοδο, να τη χτυπήσει στο κεφάλι, να τη βιάσει με φριχτό τρόπο και στη συνέχει να την κάψει ζωντανή, παίρνοντας βενζίνη από δύο μηχανάκια για να εξαφανίσει τα ίχνη του. Μάλιστα, το ένα μηχανάκι το μετέφερε αν και κλειδωμένο από παρακείμενη οικοδομή, ενώ έκλεψε ακόμη και το κινητό της κοπέλας, αφήνοντάς της πίσω να ουρλιάζει για βοήθεια. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, η Ζωή πέθανε από τις κακώσεις στο κεφάλι, τα εγκαύματα και την ακατάσχετη αιμορραγία.
Το πρωτόδικο δικαστήριο τον έκρινε ένοχο όπως κατηγορούνταν για τα κακουργήματα του βιασμού, της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και του εμπρησμού και για τα πλημμελήματα της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας με φωτιά και κλοπής, μη αναγνωρίζοντάς του κανένα ελαφρυντικό καθώς δέχθηκε ότι τέλεσε τα αδικήματα σε κατάσταση ψυχικής ηρεμίας. Ερωτώμενος από το δικαστήριο αν αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση ο κατηγορούμενος απάντησε ότι την αποδέχεται και ζήτησε συγγνώμη.
Το χρονικό του μαρτυρικού θανάτου αναβίωσε μέσα από τις μαρτυρίες
Μέσα από τις μαρτυρίες του πατέρα, του αδερφού της Ηλία, της αδερφής της Ελένης, της φίλης της Βασιλικής, αστυνομικών, περιοίκων και άλλων που βίωσαν από κοντά την τραγωδία, αναβίωσε ξανά η βραδιά της δολοφονίας με τις σπαρακτικές λεπτομέρειες και τις ειρωνείες της μοίρας, που οδήγησαν σ’ ένα θάνατο μαρτυρικό και πρωτοφανή για τη μικρή πόλη μας. Μία από αυτές τα κλειδιά που βρέθηκαν στην είσοδο της οικοδομής που ζούσε η οικογένεια της Ζωής και που τη χώρισαν λίγα μόνο δευτερόλεπτα από την ασφάλεια του σπιτιού της, καθώς και η περιπολία της αστυνομίας στη γειτονιά που διεκόπη ακριβώς πριν περάσει από το σημείο της δολοφονίας, λόγω μίας παραβίασης stop από οδηγό δύο τετράγωνα πιο κάτω. Τον τρόπο που οι αστυνομικοί διαπίστωσαν τον ένοχο πέραν πάσης αμφιβολίας λόγω του dna που βρέθηκε στο παρακείμενο αυτοκίνητο, του κινητού τηλεφώνου που ήταν κρυμμένο στο πατάρι του σπιτιού του, των πλυμένων ρούχων με τις κηλίδες αίματος στο σπίτι, καθώς και τη μετέπειτα ομολογία περιέγραψαν στους δικαστές, τους ενόρκους και τον εισαγγελέα με τις μαρτυρίες τους οι κληθέντες αστυνομικοί. «Ήταν απαθής όταν ομολόγησε», ανέφερε ο μάρτυρας.
Το δικαστήριο δέχθηκε και την ανάγνωση κατάθεσης εργαζόμενης σε παρακείμενο κατάστημα από το μανάβικο του κατηγορούμενου παρότι η ίδια αν και κλητεύθηκε δεν παραβρέθηκε στο δικαστήριο ούτε στον πρώτο, ούτε στο δεύτερο βαθμό. Η ίδια στην κατάθεσή της (25/1/2013) δήλωσε ότι ο κατηγορούμενος λίγο πριν το συμβάν την επισκέφθηκε στο κατάστημα, διαπίστωσε ότι ήταν μεθυσμένος, έκαναν ένα τσιγάρο και έφυγε για το σπίτι.
Αυτή τη φορά τα έριξε όλα στο ποτό…
Αλλάζοντας αυτή τη φορά στάση, ο Χρήστος Παπάζογλου τα έριξε όλα στο ποτό. Αν και δέχθηκε τις κατηγορίες, λέγοντας ότι έκανε «ένα λάθος», επαναλάμβανε ότι ήταν τόσο μεθυσμένος που δε θυμόταν τίποτα. Οι αντιφάσεις σε σχέση με την ομολογία του, αλλά και όσα είπε στην πρωτόδικη δίκη ήταν προφανείς. «Είχα θολώσει. Είχα βγει με φίλους, ήπια πολύ και μέθυσα. Στη διαδρομή για το σπίτι, είδα την κοπέλα και ήθελα να πάω να της μιλήσω, αλλά αντέδρασα άσχημα», είπε ο ίδιος, επιμένοντας ότι την άλλη μέρα το πρωί δε θυμόταν τι είχε γίνει, αν και στη δίκη σε πρώτο βαθμό περιέγραψε τον τρόπο που την τράβηξε, πώς τη χτύπησε, πώς έβαλε φωτιά, ακόμη και τα λόγια της Ζωής, που του είπε, «τώρα θα σε κλείσω φυλακή».
Καταπέλτης ο Εισαγγελέας: Δεν έχετε ακούσει για τον πλησίον;
Με σοβαρότητα αλλά και δυσκολία σε κάποιες στιγμές να κρατήσει την ψυχραιμία του ο Εισαγγελέας τον ρώτησε: «Πώς βλέπετε τον απέναντι; Δεν έχετε ακούσει για τον πλησίον; Τι κάνατε για να δείξετε ότι μετανιώσατε;» και πήρε την απάντηση: «δεν της συμπεριφέρθηκα σαν άνθρωπο». Στην αγόρευσή του ο Εισαγγελέας αναφέρθηκε στα στοιχεία που αποδεικνύουν την ενοχή πέραν πάσης αμφιβολίας, μίλησε για τη βαρβαρότητα του βιασμού και της δολοφονίας, και επέμεινε στη διαύγεια του κατηγορουμένου που έκανε κινήσεις στοχευμένες για να εξαφανίσει τα ίχνη του. Μάλιστα, επεσήμανε ότι στην 35χρονη διαδρομή του έχει δει πολλούς βιασμούς και πολλές ανθρωποκτονίες, αλλά ποτέ όμοια κτηνωδία, όπως είπε.
Η Πολιτική Αγωγή έκανε λόγο για ειδεχθές έγκλημα και χαρακτήρισε ύβρη την κατάθεση έφεσης από την πλευρά του κατηγορουμένου απέναντι στην κοινωνία και την οικογένεια.
Η υπεράσπιση ζήτησε να μειωθεί ο καταλογισμός λόγω ανυπαίτειας μέθης και να του αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά της ειλικρινούς μεταμέλειας και της καλής συμπεριφοράς.
Μετά από διάσκεψη μισής ώρας, το δικαστήριο έκρινε ομόφωνα ένοχο των κατηγορούμενο επιβάλλοντάς του την ίδια ποινή, με το πρωτόδικο δικαστήριο, δηλαδή ισόβια και κάθειρξη 25 ετών κατά συρροή, χωρίς να αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό.
Με δάκρυα υποδέχθηκε την απόφαση η οικογένεια, οι φίλοι και συγγενείς που με αξιοπρέπεια στάθηκαν σε όλο το διάστημα αυτής της εξάχρονης δικαστικής διαδρομής για μια, μικρή έστω, δικαίωση για τη Ζωή.
Ελένη Διαφωνίδου
ediafonidou@empros.gr
