Πρόκειται για το Οστεοφυλάκιό τους – Πέθαναν από ελονοσία
Πληροφορίες από τους Δρ. Δημήτρη Κασαπίδη και Ιωάννη Αγκόρτζα, ιατρό
Άμεση ήταν η ανταπόκριση εκ μέρους συμπολιτών μας για το δημοσίευμά μας στο φύλλο της Παρασκευής με τίτλο «Μια θλιβερή ιστορία 124 χρόνων που ζητάει απαντήσεις».
Υπήρξαν συγκεκριμένα δύο επικοινωνίες, η μία από τον Δημήτρη Κασαπίδη, Διδάκτορα Ιστορίας στο University of Johannesburg και τον γνωστό ιατρό Ιωάννη Αγκόρτζα.
Ο κ. Κασαπίδης μας απέστειλε τις πληροφορίες που κατάφερε να συλλέξει ενημερώνοντας παράλληλα ότι ερευνώντας στα στοιχεία της καθολικής εκκλησίας βρήκε στοιχεία.
Το κείμενο του Δημ. Κασαπίδη
“ Πρόκειται για μαρμάρινο οστεοφυλάκιο που μπορεί παλαιότερα να βρισκόταν εντός του περιβόλου της καθολικής εκκλησίας στην περιοχή Καβακίου, όπου και ο ναός. Στην εμπρόσθια όψη αναγράφεται «προσευχηθείτε για αυτές». Στην μια πλάγια όψη «εδώ αναπαύεται η Trabbia Teresa που γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1871 και πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1894» και στην άλλη πλευρά «η Merlo Iosephine που πέθανε σε ηλικία 10 ετών».
Πιθανολογώ ότι πρόκειται για συγγενείς που ήταν μέλη κάποιας οικογένειας Ιταλού σιδηροδρομικού που εργαζόταν στη κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής. Στα βιβλία θανάτων της καθολικής εκκλησία της Αλεξανδρούπολης δεν βρήκα κάποιο στοιχείο για αυτούς. Ανάλογη προσπάθεια εντοπισμού γίνεται σε αρχειακό υλικό της καθολικής εκκλησίας Καβάλας που φυλάσσεται στη Θεσσαλονίκη και στην οποία υπαγόταν εκκλησιαστικά η καθολική εκκλησία της Ξάνθης τότε. Το κάτωθεν περίτεχνο οστεοφυλάκιο (;) με το μαρμάρινο οικόσημο με το κοσμητικό στέμμα πιθανόν προέρχεται από άλλο τάφο και καθώς δεν είναι εμφανές το σχέδιο του οικόσημου δεν μπορούμε να το ταυτίσουμε.”
Οι πληροφορίες είναι του Δημήτρη Κασαπίδη και αναρτήθηκαν στην σελίδα «Μια φορά κι έναν καιρό στην Ξάνθη».
Η άποψη του κ. Αγκότζα
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να λεχθεί ότι τα δυο κορίτσια πως δεν ετάφησαν στο Νεκροταφείο Ξάνθης αλλά σε ανάλογο χώρο της Καθολικής Εκκλησίας. Αργότερα, τα οστά των δύο κοριτσιών τοποθετήθηκαν στο μαρμάρινο αυτό οστεοφυλάκιο το οποίο βρέθηκε άγνωστο πως στον χώρο του Νεκροταφείου των Ορθοδόξων. Πιθανότερη εκδοχή να μεταφέρθηκαν εκεί όταν γκρεμίστηκε ο παλιός ναός του Αγίου Ιωσήφ των Καθολικών στο Καβάκι, για να διασωθούν.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία Αγκόρτζα, το οστεοφυλάκιο εντοπίστηκε το 1972 σε κάποιο λάκκο στο Νεκροταφείο από τους Βύρωνα Βαρσάμη και τον υπάλληλο του Νεκροταφείου ονόματι Κώστα. Από έρευνα του Αγκόρτζα πληροφορήθηκε ότι την περίοδο εκείνη το 1870-1891, στη δημιουργία της σιδηροδρομικής γραμμής εργαζόταν ως μηχανικοί Γάλλοι και Ιταλοί τεχνικοί. Μάλιστα από την έρευνα Αγκόρτζα προέκυψε ότι τα δυο κορίτσια πέθαναν από Ελονοσία, η οποία τότε υπήρχε στην περιοχή μέχρι και το 1950.
Όντως θλιβερή ιστορία
Από όλα τα παραπάνω που παρουσιάστηκαν, η ιστορία των δύο κοριτσιών ήταν όντως θλιβερή. Βρέθηκαν στην περιοχή μας λόγω εργασίας των πατέρων τους και τελικά έχασαν τη ζωή τους.
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία των δύο κοριτσιών, αυτό το οστεοφυλάκιό τους, του οποίου η τρίτη πλευρά βρίσκεται στην πλατεία Αντίκα, όπου επάνω βρίσκεται η προτομή του Γιάγκου Αντίκα.
Με την ευκαιρία, εάν υπάρχουν κι άλλα συμπληρωματικά στοιχεία για τις δυο κοπέλες, ευχαρίστως να τις δημοσιεύσουμε.
Γ.Δ.
