Μεταναστευτικό Ι
Το μεταναστευτικό είναι ένα ιδιαίτερο θέμα και εξαιρετικά σοβαρό για τις Ευρωπαϊκές χώρες που κύρια το υφίστανται. Έτσι, ένα φάντασμα πλημμυρίζει τους ουρανούς της Ευρώπης. Το φάντασμα της πλημμυρίδας μουσουλμάνων μεταναστών. Ήδη η Γερμανία ζει πολιτική κρίση λόγω αυτού του θέματος με την καγκελάριο Μέρκελ, η όλη κατάσταση που βιώνει να αγγίζει τα όρια της πολιτικής επιβίωσης και προσπάθειας να «φορτωθούν» οι μετανάστες σε Ελλάδα και Ιταλία.
Γ.Δ.
Μεταναστευτικό ΙΙ
Η ροή των ανθρώπων αυτών προς την Ευρώπη δεν αποτελεί πλέον ανθρωπιστικό ζήτημα. Συνιστά ολοκάθαρη γεωστρατηγική απειλή. Το νιώθει αυτό η Αμερική, το συμμερίζεται η Ρωσία, αρχίζουν να το συνειδητοποιούν κομμάτια της Ευρώπης. Επιμένουν να το αγνοούν κυβερνήσεις επηρεασμένες από τις αντιλήψεις διεθνών χρηματιστηριακών κύκλων (λ.χ. Τζορτζ Σόρος), ευρωπαίοι αιθεροβάμονες (περί τον πρόεδρο Γιούνκερ) και πολιτικοί χωρών που ήδη κατακλύζονται από μουσουλμάνους (Βρετανία, Σουηδία, Βέλγιο, Γερμανία).
Πολλοί μουσουλμάνοι πολίτες σημαίνει ισχυρά εκλογικά μπλοκ με άδηλες τις προοπτικές για το μέλλον. Με έντεχνο τρόπο έχουν περάσει σε πολλές ευρωπαϊκές νομοθεσίες διατάξεις που καθιστούν την όποια κριτική προς το Ισλάμ (ισλαμοφοβία) αδίκημα. Άσχετο αν ταυτόχρονα επιτρέπεται να καθυβρίζονται βασικές δυτικές αξίες. Η κατάσταση θυμίζει το 380 μ.Χ. Όταν οι βάρβαροι εισέβαλαν στη Δύση καταλύοντας την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι ΗΠΑ κρατούν τις αποστάσεις τους. Κοιτώντας προς τη Ρωσία και χασκογελώντας για τα ευρωπαϊκά χάλια. Ο κόσμος αλλάζει κι εμείς δεν μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε από τις λαθεμένες επιλογές των Βρυξελλών και της κυρίας Μέρκελ. Σύντομα όμως όλα θα μεταβληθούν.
Γ.Δ.
Νίκη του Ερντογάν
Οι εκλογές στην Τουρκία είναι λογικό να μας ενδιαφέρουν ως χώρα για πολλούς λόγους με κυριότερο το γεγονός ότι γειτονεύουμε αλλά και γιατί μια σειρά από γεγονότα κρατούν την όλη σχέση σε υπερένταση. Η αντιπολίτευση αποδέχτηκε το εκλογικό αποτέλεσμα των διπλών εκλογών και η τύχη της χώρας είναι πλέον στα χέρια του Ερντογάν. Έτσι, η νίκη για την προεδρία θεωρείται δεδομένη και με διαφορά, ενώ η μειωμένη νίκη για την βουλή θα ολοκληρωθεί με τη συνεργασία με το εθνικιστικό ΜΗΡ. Έτσι, έχουμε νίκη του Ερντογάν και στα δύο σημεία.Το τι θα ακολουθήσει, ποια πολιτική θα εφαρμόσει ο απόλυτος ηγέτης πλέον Ερντογάν, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, μένει να το δούμε. Θα υπάρξει μια νέα Τουρκία ή θα συνεχιστεί η πολιτική που ήδη γνωρίζουμε στην Ελλάδα, την Ευρώπη και στις άλλες χώρες; Ο χρόνος θα το δείξει.
Γ.Δ.
Περί καπνού
Ο καπνός, το χαρακτηριστικό προϊόν της περιοχής μας και μάλιστα της ορεινής περιοχής, δέχεται νέο πλήγμα. Κι αυτό το πλήγμα προέρχεται από τη μείωση της καλλιέργειας που κύρια αιτία αυτής είναι η μικρή παραγόμενη ποσότητα λόγω μικρών κλήρων. Έτσι, αρκετοί παραγωγοί του βουνού, κατεβαίνουν στον κάμπο και καλλιεργούν εκεί χωράφια. Όμως και στην ορεινή καλλιέργεια αλλά και στην πεδινή, το κέρδος του παραγωγού είναι σχετικά μικρό εξαιτίας της πολύμηνης απασχόλησης των καπνοπαραγωγών μέχρι τη διάθεσή του.
«Μαραζώνει» λοιπόν η καλλιέργεια του καπνού ποικιλίας Μπασμά, της ποιοτικότερης όλων. Και από την πρώτη θέση που κατείχε ο νομός μας πριν χρόνια, σταδιακά χάνει έδαφος το προϊόν εκείνο που προσδιόρισε την πορεία αυτού του τόπου και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, έδωσε πλούτο, εργασία και ευημερία, δημιούργησε φήμη και όνομα αλλά και εργατικούς αγώνες όπως και αγώνες των χιλιάδων τότε καπνοκαλλιεργητών.
Φαντάζεται άραγε κανείς την εικόνα να μείνει η Ξάνθη χωρίς παραγωγή καπνού;
Γ.Δ.
Η μαγική λέξη
Χρόνια τώρα οι Έλληνες περιμένουν τη μία και μοναδική μαγική λέξη «Ανάπτυξη». Όλοι μα όλοι αυτήν προσδοκούν, αυτήν συζητούν και ελπίζουν ότι θα τη δουν να έρχεται, να υλοποιείται επιτέλους. Παρά τα ευχολόγια όμως, παρά τις ελπίδες, παρά τα πολλά λόγια της κυβέρνησης, ανάπτυξη στην οικονομία της χώρας δεν φάνηκε ακόμη και είναι άγνωστο πότε επιτέλους θα φανεί.
Θα θυμούνται οι αναγνώστες της στήλης και γενικά της εφημερίδας τα σχόλια και την αρθρογραφία για το θέμα της Ανάπτυξης για την περιοχή μας που βέβαια αποτελεί συνάρτηση της ανάπτυξης όλης της χώρας. Εννοούμε βέβαια ουσιαστικής ανάπτυξης στον πρωτογενή τομέα και αυτόν της βιοτεχνίας-βιομηχανίας χωρίς να εξαιρούμε τον τομέα των υπηρεσιών.
Γ.Δ.
Περί Ανάπτυξης επίσης
Ο ΣΕΒ αλλά και άλλοι φορείς της βιομηχανίας έχουν επισημάνει τις δράσεις και τις μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να προωθηθούν ώστε να δώσουν ώθηση σε παραγωγικές επενδύσεις και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν η φορολογική προβλεψιμότητα, η άρση της υπερφορολόγησης, η μείωση εισφορών και ενεργειακού κόστους, η παροχή κινήτρων που συνδέονται με επενδύσεις κεφαλαίου όπως οι επιταχυνόμενες αποσβέσεις, αλλά και η παροχή ισχυρών κινήτρων προσέλκυσης μεγάλων εταιρειών, σε ζώνες καινοτομίας. Μόνο έτσι εκτιμάται ότι θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις ώστε να καλυφθεί το επενδυτικό κενό που προκάλεσε η κρίση.
Ένα ενθαρρυντικό στοιχείο πάντως είναι ότι το πρώτο τρίμηνο του 2018 η κατασκευή κατοικιών σημείωσε την πρώτη ετήσια αύξηση της τελευταίας δεκαετίας, σηματοδοτώντας, πιθανότατα, το τέλος της πιο παρατεταμένης υφεσιακής περιόδου για την ελληνική αγορά κατοικίας.
Γ.Δ.
«Επιμήκυνση είναι μακρύτερο σκοινί για να κρεμαστούμε»
Νοσταλγική διάθεση διαπνέει τη στήλη και σήμερα. Έτσι, μετά τους όρκους του αρχηγού των ΑΝΕΛ Π.Καμμένου για το Μακεδονικό, ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Αλ.Τσίπρας από τη βουλή όταν η κυβέρνηση Σαμαρά διαπραγματευόταν επιμήκυνση του χρέους, τότε που οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επαναλάμβαναν εμμονικά ότι «Το χρέος είναι παράνομο, απεχθές, επονείδιστο, παράνομο, μη βιώσιμο παράνομο και θα το διαγράψουμε». Σήμερα, είναι οι ίδιοι που όχι μόνο δε διέγραψαν το χρέος, όχι μόνο το αύξησαν κατά πολύ, διέλυσαν τη μεσαία τάξη και φτωχοποίησαν όλους τους Έλληνες, αλλά επιπλέον παραχώρησαν τη Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα ως αντίτιμο για να πάρουν τελικά από τους δανειστές επιμήκυνση του χρέους, με πολύ χειρότερους όρους από αυτούς που είχαν συμφωνήσει οι Σαμαράς-Βενιζέλος το 2012 παρουσιάζοντας το αποτέλεσμα ως μεγάλη τους επιτυχία.
Έλεγε το 2012 ο Τσίπρας: «Η κυβέρνηση προσπαθεί παίζοντας με τις λέξεις να παρουσιάσει ως επιτυχία το δωράκι της επιμήκυνσης. Παρουσιάζεται ως η σωτηρία, ως αυτό που θα ελαφρύνει τον πόνο του Ελληνικού λαού. Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι η επιμήκυνση δεν είναι τίποτε παραπάνω από τη δυνατότητα να μακρύνει λίγο περισσότερο το σχοινί με το οποίο θα κρεμαστούμε. Το παλιό πολιτικό σύστημα παρουσιάζει ως ελάφρυνση την επιμήκυνση και συνεχίζει το καταστροφικό του έργο…»
Η «κατάρα είναι γαϊδούρα και επιστρέφει πάντα στο αφεντικό της», λέει ο λαός μας. Όλα όσα κατήγγειλαν και προέβλεπαν ότι θα κάνουν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, τα κάνουν σήμερα οι ίδιοι, πανηγυρίζοντας…
Εν μέσω θέρους ….
Και να που ως κεραυνός εν’ αιθρία και εν μέσω θέρους το Μαξίμου ανοίγει το θέμα του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας. Ένα θέμα που ήταν στην πολιτική ατζέντα του Ανδρέα Παπανδρέου χωρίς να προχωρήσει καθώς και στην προεκλογική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ. Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί τώρα; Γιατί ο Α. Τσίπρας, τώρα που κέρδισε το στοίχημα της …γραβάτας και τα «έστρωσε» με τον Πάνο Καμμένο μετά τις συγκρούσεις με το ονοματολογικό της FYROM, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου με ένα τόσο “καυτό” θέμα που επίσης αναμένεται να τον φέρει απέναντι και πάλι με τον κυβερνητικό του εταίρο αλλά και να έχει πολιτικό κόστος. Είναι μια καλή ερώτηση που επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Μία απ’ αυτές είναι ότι θέλει να ενισχύσει το αριστερό προφίλ του εσωκομματικά αλλά και να κανείς σαφείς τις διαχωριστικές γραμμές του με την ΝΔ.
Θα του βγει άραγε;
Σε κάθε περίπτωση αναλαμβάνει ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο!
Μ.Ξ.
Λυπηρό…
Δυστυχώς επαληθευτήκαμε για τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ. Σχεδόν μηδενική ήταν η συμμετοχή στην Ξάνθη για την ανάδειξη των μελών που θα συγκροτήσουν τις Δημοτικές Τοπικές Οργανώσεις. Με το ζόρι να βρουν υποψήφιους και αφού τους βγήκαν δεν μπόρεσαν να βρουν ψηφοφόρους. Τελικά τι νόημα είχε να κάνουν εκλογές (λέμε τώρα) αφού οι υποψήφιοι ήταν τόσοι όσοι λέει ο κανονισμός. Άρα δεν υπήρχε ανταγωνισμός για το ποιος θα εκλεγεί. Καλύτερα ας τους όριζαν όπως έκαναν και στην Νομαρχιακή και να αποφύγουν αυτόν το εξευτελισμό. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Είναι φανερό ότι το ΚΙΝΑΛ δεν τραβάει …κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν αυτοί που πρέπει τόσο καλύτερο …
Μ.Ξ.
