Γκεβρέκη Ι., Ρωμανίδη Θ. και Χατζηθεοφάνους Γ.
Μέρες γιορτών, μέρες σχόλης και ευκαιρίας για να διαβάσουμε κάποιο βιβλίο. Αποκτά δε ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν οι συγγραφείς είναι συμπολίτες μας και τα βιβλία τους παρουσιάζουν ενδιαφέρον λόγω και των θεμάτων που αναφέρονται.
Έτσι, τον τελευταίο καιρό λάβαμε τρία βιβλία γνωστών Ξανθιωτών, των Θεόδωρου Ρωμανίδη με τίτλο «Νέα Αμισσός Δράμας (Τσάι Τσιφλίκ) – Το χωριό του παππού μου», του Γιώργου Η. Χατζηθεοφάνους με τίτλο «Εθνική Στρατηγική-Πρόταση για ένα θεσμικό πλαίσιο», και του Δασολόγου Ιωάννη Γκεβρέκη με τίτλο «Σπονδή στη Φύση».
Νέα Αμισσός Δράμας
Το βιβλίο, όπως εξάλλου αναφέρει και ο ίδιος ο Θεόδωρος Ρωμανίδης, αποτελεί συμβολή στην ανάδειξη της ιστορικής παρουσίας του χωριού που γεννήθηκε αυτός αλλά και οι πρόγονοί του. αναδεικνύονται από τις σελίδες του όλα εκείνα τα στοιχεία που δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα τόσο του χωριού, όσο περισσότερο των κατοίκων αυτού. Με ιδιαίτερα πλούσιο αρχειακό υλικό από τους ίδιους τους κατοίκους αλλά και δημοσιεύματα εφημερίδων της εποχής, γίνονται γνωστά ήθη και έθιμα, άνθρωποι και περιβάλλον, μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων που μάτωσαν, ίδρωσαν και πρόσφεραν την ίδια την ύπαρξή τους για την ανάπτυξη, την προκοπή του νέου τόπου, τη νέα τους πατρίδα. Βιώματα ανθρώπινα, χαρές της ζωής που σιγά-σιγά στήνονταν και οι οποίες με γλαφυρότητα παρουσιάζονται.
Οδηγό σ’ αυτήν την κοπιαστική και χρονοβόρα διαδικασία ο Θόδωρος Ρωμανίδης είχε τον παππού του Θεόδωρο Χρυσοστόμου Ρωμανίδη. Υλοποιήθηκε έτσι, με τη σύζευξη παππού και εγγονού, η πεμπτουσία της έννοιας του Πολιτισμού. Η μετάδοση από τη μια γενιά στην άλλη, όλων εκείνων των στοιχείων που αποτελούν την ίδια τη ζωή στο σύνολό της.
Στα δεκαεπτά κεφάλαια του βιβλίου για τη Νέα Αμισσό Δράμας, περιλαμβάνονται οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Σπονδή στη Φύση
Το βιβλίο του Δασολόγου Ιωάννη Γκεβρέκη είναι τελείως διαφορετικό. Περιέχει συναίσθημα, αλλά κυρίως αναφορές για την ανάγκη και υποχρέωση να προστατευτεί το Περιβάλλον και ειδικότερα το Δασικό. Το Δάσος αποτέλεσε στην 35χρονη διαδρομή του Γιάννη Γκεβρέκη, το Α και το Ω και το κέντρο της ζωής του. Δεν το αγάπησε μόνο, αλλά αγωνίστηκε να βρει την πραγματική του θέση στη σύγχρονη ζωή. Έκανε σκοπό της ζωής του να ενημερώνει τους πολίτες αλλά και την Πολιτεία για τις ευθύνες τους απέναντι στο Δασικό Περιβάλλον.
Πιστός φύλακας και υπηρέτης της ιδέας αυτής, συνέγραφε τακτικά τις απόψεις του που δημοσίευε σε διάφορα έντυπα, συμμετείχε σε Συνέδρια για το Περιβάλλον, καταθέτοντας πρωτοποριακές ιδέες. Όλο αυτό το υλικό λοιπόν συμπεριέλαβε ο Γιάννης Γκεβρέκης στη να του «δουλειά» της έκδοσής του με τον πολύ όμορφο τίτλο «Σπονδή στη Φύση».
Συνιστούμε την ανάγνωσή του γιατί μπορούν από το περιεχόμενό του να αντληθούν γνώσεις και εκπαιδευτικού προσανατολισμού αλλά και ευαισθητοποίησης ακόμη περισσότερο για το δασικό περιβάλλον.
Εθνική Στρατηγική
Μικρό στο σχήμα, λίγες σχετικά σελίδες (87), μεγάλο όμως το ειδικό βάρος του βιβλίου αυτού του συμπολίτη μας Στρατιωτικού ε.α. Γιώργου Η. Χατζηθεοφάνους. Το βιβλίο προλογίζει ο Αλέξανδρος Μαλλιάς, πρέσβης επί τιμή. Πρόκειται για ένα δοκιμιο εύληπτο παρότι ασχολείται με ένα θέμα σοβαρό, επίκαιρο και με προσέγγιση στην Ελληνική πραγματικότητα, καταθέτοντας τη δική του πρόταση για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο.
Τι είναι το εθνικό συμφέρον, στο οποίο πολλοί αναφέρονται και το οποίο συχνά οι πολιτικοί επικαλούνται για να δικαιολογήσουν πράξεις και συμπεριφορές; Τι είναι η Εθνική Στρατηγική, την απουσία της οποίας στην Ελλάδα όλοι επισημαίνουν, όπως και την απουσία σχετικών επίσημων θεσμικών κειμένων; Με ποια επιχειρηματολογία ο συγγραφέας απορρίπτει την ιδέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας με τη συμμετοχή και των αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, πρόταση που ευρέως κυκλοφορεί διαχρονικά και ιδιαίτερα τελευταία; Γιατί θεωρεί πως ένας τέτοιος θεσμός κινείται έξω από τα όρια της δημοκρατίας; Τι είναι αυτό που οδηγεί τον συγγραφέα να απορρίψει την εθνική συναίνεση ως προαπαιτούμενο σε θεσμικό επίπεδο για τη διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής; Ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο που προτείνει για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής με τη χρήση των εργαλείων του σύγχρονου management; Τι είναι η Πολιτική Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας (ΠΕΕΑ) και γιατί ο συγγραφέας διαφωνεί με τον χαρακτηρισμό της ως «Απόρρητη»; Γιατί θεωρεί πως ένα μεγάλο μέρος της αποτροπής απέναντι στην τουρκική απειλή έχει χαθεί και ποια η πρότασή του για την αναβάθμισή της; Υπάρχει αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο και είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι όλοι όσοι θα κληθούν να διαχειριστούν μια κρίση και, κυρίως, αυτοί που θα πρέπει να λάβουν αποφάσεις, με πρώτο τον πρωθυπουργό της Χώρας;
Η προσέγγιση όλων των παραπάνω ζητημάτων μέσα από μια καλά δομημένη σκέψη, με πλήρη επιχειρηματολογία, αναφορές σε ξένη και ελληνική βιβλιογραφία, αλλά και σε ιστορικά παραδείγματα, καθιστά ίσως μοναδικό το δοκίμιο αυτό, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «Εγχειρίδιο Στρατηγικής», χρήσιμο σε πολιτικούς, διπλωμάτες και στρατιωτικούς, αναλυτές-δημοσιογράφους, αλλά και σε όλους όσους απασχολούν τα ζητήματα αυτά.
