Με σκληρή γλώσσα κατηγορεί μερίδα του προσωπικού ότι λειτουργεί με αγένεια και απαξίωση προς τους νοσηλευόμενους
Ερωτήσεις προς Χ. Ζεϊμπέκ και τον αντιπρόεδρο του ΓΝΞ Μ. Μουμίνογλου για το κατά πόσο γνωρίζουν την κατάσταση και τι προτίθενται να κάνουν
Παράπονα για τη συμπεριφορά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Νοσοκομείου εξέφρασε ο περιφερειακός σύμβουλος και υποψήφιος για τις εκλογές του Επιμελητηρίου με τον συνδυασμό του Σ. Μωραΐτη Ιρφάν Χατζηγκενέ, ο οποίος, με αφορμή πρόσφατη εμπειρία του περιγράφει ως κωμικοτραγική την κατάσταση, σημειώνοντας ότι «για να μπορεί να λέγεται κάποιος καλός ιατρός ή νοσοκόμος-α, δεν αρκούν μόνο οι σπουδές και η πρακτική άσκηση. Υπάρχουν κι άλλοι πολύ βασικοί παράγοντες που συνιστούν σε αυτό» και εξηγεί: «για παράδειγμα, η φροντίδα των ασθενών απαιτεί την συναισθηματική αλλά και σωματική ενίσχυσή τους, διότι διόλου ευχάριστο δεν είναι να πάσχεις από κάποια χρόνια ασθένεια ή να γνωρίζεις πως είσαι ετοιμοθάνατος. Πρέπει η νοσοκόμα να είναι σαν μητέρα για τον άρρωστο. Είναι απαραίτητο να μπορεί να νιώθει τον πόνο και την οδύνη που νιώθει ο ασθενής. Χρειάζεται καλοσύνη, κατανόηση ανεκτικότητα και πολλή υπομονή. Μια καλή νοσοκόμα κι ένας καλός γιατρός πρέπει να είναι φιλομαθής, παρατηρητική και άψογη επαγγελματίας. Αν δεν έχει αυτοθυσία κι αν έχει τάση προς την ιδιοτέλεια, τότε σίγουρα είναι ακατάλληλη για τους ασθενείς και για τους συναδέλφους».
Ο κ. Χατζηγκενέ επισημαίνει επίσης, ότι: «αυτό το λειτούργημα που αυτοί οι άνθρωποι στο Νοσοκομείο της Ξάνθης επέλεξαν για να βιοποριστούν, μετατρέπεται σε μια αγγαρεία, σε ένα καταναγκαστικό έργο! Ο ασθενής, νέος ή ηλικιωμένος, που βρίσκεται σε ανάγκη, βιώνει την αγένεια και την απαξίωση. Έκτακτα περιστατικά αντιμετωπίζονται με αυθάδεια, ασθενείς τοποθετούνται σε κλίνες και εγκαταλείπονται εκεί. Αν δεν υπάρχουν συγγενείς, για να γίνουν η φωνή του ασθενούς, τότε αλίμονό του κι αν κανείς τολμήσει να εκφράσει τον πόνο του ή δυσανασχετήσει εύλογα για την παραμέλησή του, τότε για ακόμη μια φορά έχει να αντιμετωπίσει ένα ψυχρό τοίχος. Καμία ανακούφιση και καμία αίσθηση θαλπωρής».
Βέβαια, ο ίδιος μας υπογραμμίζει ότι υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, από ανθρώπους που σέβονται τον συνάνθρωπό τους και υπηρετούν με αφοσίωση το λειτούργημά τους, ωστόσο αυτοί δεν είναι η πλειονότητα.
Παράλληλα, απευθύνει «κατηγορώ» προς τους βουλευτές της Ξάνθης και κυρίως τον Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, σημειώνοντας: «ο βουλευτής του 72% των ψήφων, έχει άραγε επισκεφθεί ποτέ το Νοσοκομείο προς έλεγχο της καταστάσεως; Έχει δει από κοντά πώς συμπεριφέρονται στους ψηφοφόρους του ή εθελοτυφλεί;», ενώ συμπληρώνει αναρωτώμενος: «ποιες είναι οι δράσεις του αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου Νοσοκομείου Ξάνθης αλλά και εθελοντή Σαμαρείτη στον Ερυθρό Σταυρό κυρίου Μουμίνογλου Μπιρόλ; Σίγουρα γνωρίζει τις τραγικότητες που συμβαίνουν στο Νοσοκομείο μας. Ποιες είναι οι κινήσεις του προς την αντιμετώπισή τους;». Τέλος, ο κ. Χατζηγκενέ σχολιάζει: «ίσως επειδή οι πολιτικοί και γενικά οι άνθρωποι που διαθέτουν «τα μέσα» και τις γνωριμίες, χαίρουν άριστης συμπεριφοράς όταν τυχαίνει να βρεθούν ως ασθενείς στο Νοσοκομείο μας, το «βόλεμα» τους εξυπηρετεί και τους κάνει να σιωπούν. Όλοι οι πολίτες, μηδενός εξαιρουμένου θα έπρεπε να έχουν την ίδια μεταχείριση και να περιθάλπονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όχι με το ζόρι και με τη βία. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε κάποιοι άνθρωποι καλώς ή κακώς, δε θα έπρεπε να βρίσκονται στις θέσεις αυτές αλλά σπίτι τους».
