Κεντρικοί δρόμοι της πόλης με τρύπες, σκασίματα, μπαλώματα, σχάρες ομβρίων και μεταλλικά καπάκια σε άλλο ύψος από το οδόστρωμα και… ο Θεός βοηθός για πεζούς και οχήματα
Κανένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός δεν φαίνεται να υπάρχει τα τελευταία χρόνια στην ασφαλτόστρωση και συντήρηση των δρόμων της πόλης
Άγνωστο πώς και πότε ξεκίνησε να αποκαλείται η Ξάνθη «πόλη με τα χίλια χρώματα», πάντως το σίγουρο είναι ότι έχει δώσει τροφή για πολλά λογοπαίγνια που εξαίρουν άλλες… χάρες της. Κάθε οδηγός που διασχίζει τους δρόμους της πόλης, αν όχι σε όλους σίγουρα στους περισσότερους δρόμους θα σκεφτεί να την αποκαλέσει «πόλη με τις χίλιες λακκούβες», τα χαντάκια, τα μπαλώματα, παρά με χίλια χρώματα. Μπορεί τον Ιούνιο να δεσμεύθηκαν από την Οικονομική Επιτροπή και εν συνεχεία από το Δημοτικό Συμβούλιο 1,95 εκατ. ευρώ για την συντήρηση οδών και κοινοχρήστων χώρων του δήμου Ξάνθης για τα έτη 2017, 2018 και 2019, αλλά γενικότερα φαίνεται πως δεν υπάρχει ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι περισσότερες επιδιορθώσεις δρόμων προχωρούν μετά από παράπονα των κατοίκων και πίεση σε κάποιους δημοτικούς συμβούλους ή Αντιδημάρχους. Αν μάλιστα κοντά στον δρόμο κατοικεί και κάποιος δημοτικός σύμβουλους, η διαδικασία ολοκληρώνεται πιο άμεσα.
Οι δρόμοι όμως είναι πολλοί, οι επεμβάσεις που γίνονται από ΔΕΗ, ΟΤΕ και κυρίως ΔΕΥΑΞ δεν αποκαθίστανται με ιδιαίτερη προσοχή, με αποτέλεσμα αλλού να είναι το μεταλλικό καπάκι και αλλού το οδόστρωμα, η σχάρα των ομβρίων να έχει μείνει 20 εκατοστά πιο χαμηλά λόγω των ασφαλτοστρώσεων που έχουν γίνει και άλλα πολλά παρόμοια. Όποιος οδηγός δεν θυμάται τις παγίδες που κρύβει ο κάθε δρόμος, κινδυνεύει να οδηγηθεί άμεσα στο συνεργείο. Είναι αλήθεια ότι πολλοί προβληματικοί δρόμοι έχουν αποκατασταθεί ολοκληρωτικά, αφού ουσιαστικά αυτά είναι και τα κύρια έργα που έχει να παρουσιάσει η δημοτική αρχή. Κάποιοι οδοί όμως, ακόμη και σε κεντρικά σημεία, παραπέμπουν σε άλλες δεκαετίες.
Τρύπες που κλείνουν και ξαναεμφανίζονται
Σε πολλά σημεία μπορεί να βλέπεις επί μήνες κάποια τρύπα λόγω καθίζησης του εδάφους, που παρασύρει μαζί του και την άσφαλτο, η οποία κάποια στιγμή μπαλώνεται. Λίγο καιρό μετά η τρύπα είναι και πάλι εκεί, αγέρωχη, έτοιμη να υποδεχθεί κάθε ανυποψίαστο οδηγό. Οι επεμβάσεις που γίνονται είναι εμφανές ότι αποτελούν πρόχειρη λύση και είτε τα υλικά που χρησιμοποιούνται δεν είναι συμβατά με τα προϋπάρχοντα, είτε δεν υπάρχει μέριμνα και σχεδιασμός για την ουσιαστική αποκατάσταση του προβλήματος (π.χ. του χώματος που έχει υποχωρήσει κάτω από την άσφαλτο), στην λογική «αφού θα το ξανασκάψουν σε λίγο καιρό». Όσοι οδηγούν ακριβά αυτοκίνητα και μάλιστα κάπως πιο χαμηλά, είναι ‘’με την ψυχή στο στόμα’’, αφού κάθε λίγο κάπου θα ‘’βρουν’’. Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει επομένως που οδηγούν ιδιαίτερα αργά, καθώς αν αναπτύξουν λίγο ταχύτητα θα κλαίνε τα χρήματα που έδωσαν. Οι περιπτώσεις είναι πάμπολλες. Σήμερα το «Ε» καταγράφει μερικές από αυτές, προσκαλώντας τους αναγνώστες να μας ενημερώσουν για άλλα σημεία της πόλης που γνωρίζουν και είναι για καιρό στην ίδια κατάσταση. Κάποιος περαστικός που μας είδε να φωτογραφίζουμε τα… ‘’έργα τέχνης’’ πάνω στην άσφαλτο και μας ρώτησε τον λόγο, είπε σκωπτικά: «Νόμιζα ότι είχε σύμβαση με τα συνεργεία ο δήμος, γι’ αυτό άφηνε τις λακκούβες». Δεν είναι όμως μόνο οι δρόμοι που έχουν πρόβλημα, αλλά και πολλά πεζοδρόμια. Σπασμένες πλάκες, προδιαγραφές άλλων εποχών ασφαλώς χωρίς ειδικά πλακίδια για τυφλούς, σημεία που προσφέρονται περισσότερα για ειδικές διαδρομές ποδηλάτων.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
