Βαρκάδα στη λίμνη
Δύο Τουρκίες
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι στη γειτονική μας χώρα την Τουρκία πως υπάρχουν δύο Τουρκίες. Κι αυτό είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα είτε αυτό το αναγνωρίζει κανείς είτε όχι.
Η μία Τουρκία είναι αυτή που ακολουθεί το σημερινό πρόεδρο Ερντογάν. Που οικοδομεί μια Τουρκία συντηρητική, θρησκευόμενη, των λαϊκών μαζών που άρχισαν ν’ ανεβαίνουν οικονομικά. Η άλλη Τουρκία εκφράζεται αστικά, βλέπει προς την Ευρώπη, διατηρεί την κεμαλική της προέλευση και επιθυμεί ανοιχτούς ορίζοντες χωρίς θρησκευτικούς περιορισμούς.
Οι δύο αυτές Τουρκίες πορεύονται παράλληλα, συγκρούονται ιδεολογικά, δεν συμφωνούν μεταξύ τους και εκφράζονται κοιτάζοντας προς Ανατολάς η πρώτη και προς τη Δύση η δεύτερη.
Σήμερα αποτελούν το μισό-μισό κι αυτό είναι ενδεικτικό της βαθειάς αντίθεσής τους.
Γ.Δ.
Παλιοί και νέοι μαζί
Είναι λάθος να ισχυρίζεται κανείς ότι η λύση σε όλα είναι το νεαρό της ηλικίας. Όπως επίσης η νέα ηλικία αρκεί για να γίνουν αλλαγές σε κάποιο φορέα. Αυτό είναι λάθος σοβαρό. Το ιδανικό είναι να συμμετέχουν και να δρουν από κοινού τόσο οι παλιοί όσο και οι νέοι. Αρκεί δηλαδή να συμπράττουν μεθοδικά, οργανωμένα και συνδυάζοντας πείρα και ενέργεια. Τότε θα υπάρξει ένα θετικό αποτέλεσμα που θα δικαιώσει την όλη προσπάθεια. Η συνταγή αυτή είναι δοκιμασμένη και επιτυχημένη.
Γ.Δ.
Ανακύκλωση
Ανακυκλωτής της Ξάνθης επί το έργον. Μάλιστα οι πρώτοι ανακυκλωτές ήταν της ίδιας φυλής το 1700 σε Λονδίνο και Παρίσι. Με καθυστέρηση 300 και χρόνων ήρθαν και σε μας. Να τους χαιρόμαστε, αν και προσφέρουν κάποιο έργο.
Γ.Δ.
Βαρκάδα στο Πόρτο Λάγος από χαμογελαστές κυρίες της Ξάνθης το Σεπτέμβριο του 1955
(Αρχείο Κώστα Μαυρομάτη)
Δύο μέτρα
Δε θα καταρρίψουμε κάθε αξιοπιστία της χρήσης γενετικού υλικού ως αποδεικτικού στοιχείου στη δικαστική διαδικασία, απλά για την υπόθεση της Ηριάννας. Ωστόσο, δεν μπορεί όλο το κατηγορητήριο να εξαντλείται σε αυτό και μόνο το στοιχείο. Και δεν μπορεί η αυστηρότητα της Δικαιοσύνης, ειδικά σχετικά με το αίτημα αποφυλάκισης, να εξαντλείται σε αυτή την υπόθεση. Θέλει η Δικαιοσύνη να στείλει κάποιο μήνυμα; Και ακόμη πιο ανησυχητικά: είναι δυνατόν το μήνυμα να μην αφορά καν την υπόθεση της Ηριάννας;
Το πρόβλημα στη χώρα, που έντονα αναδείχθηκε από την αρχή της κρίσης, είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεφύγει από τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά». Γι’ αυτό οι πολίτες θεωρούν ότι είναι υπεράνω του νόμου. Γιατί άλλοι τιμωρούνται και άλλοι μένουν στο απυρόβλητο. Γιατί καθημερινά καταδικάζονται πολίτες για μη επαχθή αδικήματα, ενώ εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και όχι μόνο (και κυρίως οι τελευταίοι) απολαμβάνουν ζωή χαρισάμενη. Αυτό είναι που γεννά τη διευρυμένη αντίδραση και στην περίπτωση της Ηριάννας. Να κυκλοφορούν ελεύθεροι κάθε λογής υπερπροβεβλημένοι πολιτικοί, παράγοντες και κακοποιοί και να παραμένει στη φυλακή μια 29χρονη κοπέλα με αμφισβητούμενες κατηγορίες. Ποιος θα της δώσει πίσω τα χρόνια της φυλακής αν αθωωθεί σε δεύτερο βαθμό; Ποιος άλλωστε έδωσε τα 5 χρόνια που παρέμεινε έγκλειστος ο Τάσος Θεοφίλου, πριν απαλλαγεί από τις κατηγορίες; Ασφαλώς και δεν μπορεί να μην εκτελείται καμία απόφαση, λόγω της πιθανώς διαφορετικής εξέλιξης στο Εφετείο, αλλά η Δικαιοσύνη οφείλει να αξιολογεί νηφάλια. Στο πνεύμα του ουσιαστικού (όσο γίνεται) σωφρονισμού, ικανοποιώντας το κοινό αίσθημα δικαίου και δίνοντας στους πολίτες την ελπίδα ότι το τελευταίο «καταφύγιο» των πολιτών, η δικαστική εξουσία, αντίθετα από την εκτελεστική και νομοθετική που υφίστανται την πλήρη απαξίωση, μπορεί να παραμένει ακέραιη και προστάτης της κοινωνίας στις ταραγμένες εποχές που ζούμε.
Ε.Δ.
Είναι νωρίς
Σίγουρα είναι νωρίς ακόμη να εξαχθούν συμπεράσματα για το τι θα συμβεί στην Ξάνθη στις δημοτικές εκλογές. Εικοτολογίες και σενάρια άφθονα αλλά οι εξελίξεις άγνωστες. Ότι γίνονται διεργασίες είναι γεγονός και καλώς γίνονται διότι τα γεγονότα τις απαιτούν.
Αδιαμφισβήτητα η παλιά εικόνα δεν θα υπάρχει. Ήδη μπήκαν στο παιγνίδι νέα πρόσωπα και σίγουρα θα μπουν κι άλλα. Αυτό ισχύει και για τους τέσσερις δήμους, όχι μόνον για τον δήμο Ξάνθης.
Γ.Δ.
Θάλαττα, θάλαττα
Δεν είναι μυστικό ότι δεν θεωρούμαστε ως νομός καλοκαιρινός προορισμός. Θυμάμαι κυρία από Θεσσαλονίκη που αναρωτήθηκε σε κοινή παρέα αν η Ξάνθη έχει θάλασσα. Η Ξάνθη μπορεί να έχει παραλίες και τις περισσότερες Γαλάζιες Σημαίες στην Θράκη, αλλά δεν έχει δώσει βαρύτητα σε αυτό το κομμάτι. Σίγουρα οι παραλίες μας δεν συγκρίνονται με της γειτονικής Καβάλας, αλλά θα μπορούσαμε κάλλιστα να διεκδικήσουμε κομμάτι από τον αυξανόμενο τουρισμό της Περιφέρειας. Από τους γείτονες Βούλγαρους που έχουν αυξηθεί και όχι μόνο. Οι υποδομές στις παραλίες, στα λιμανάκια, τα μαγαζιά, τα κάμπινγκ που ποτέ δεν εκμισθώνονται, όλα δείχνουν ότι δεν έχουμε δει καθόλου σοβαρά το ζήτημα του θερινού τουρισμού. Δεν μιλάμε για να παράσχουμε στους κατοίκους της Ξάνθης κάτι πιο ευπρεπές, καθαρό και πλήρες. Πλέον έχουμε συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι οι δήμοι συμπεριφέρονται στους δημότες με την λογική ‘’άμα σας αρέσει’’. Εμείς δεν μπορούμε εύκολα να πάμε αλλού, αλλά οι τουρίστες, επισκέπτες, ψαράδες, ιδιοκτήτες σκαφών, έστω και περαστικοί, μπορούν κάλλιστα να μην ξαναπατήσουν το πόδι τους και το σκάφος τους. Η εικόνα εγκατάλειψης στα λιμανάκια Αβδήρων και Πόρτο Λάγος, η έλλειψη φωτισμού, στοιχειωδών υποδομών υγιεινής, τα σκουπίδια από τις λαϊκές αγορές, σίγουρα δεν αποτελούν κάτι θελκτικό για κανέναν, ακόμη κι αν δεν έχει θάλασσα εκεί που ζει (Βούλγαροι). Αν θέλουμε, λοιπόν, να μην κλαιγόμαστε και να επιθυμούμε να ‘’ψοφήσει η κατσίκα’’ του γείτονα, θα πρέπει να κάνουμε κι εμείς κάτι. Να διεκδικήσουμε τουλάχιστον από τους αιρετούς να πράξουν τα αυτονόητα. Αλλιώς θα βλέπουμε το όποιο ‘’τραίνο’’ της ανάπτυξης να περνά κι εμείς να μην ανεβαίνουμε ποτέ.
Χ.Δ.
Η ιστορία δικαιώνει τους οραματιστές
Ο Κωνσταντίνος Θανόπουλος ‘’έφυγε’’ από κοντά μας, άφησε όμως στην Ξάνθη ένα έργο ζωής, μια δωρεά αξεπέραστη και διαχρονική. Την Παλιά Πόλη της Ξάνθης. Χωρίς καμία υπερβολή. Αν δεν ήταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην θέση του Νομάρχη, η Ξάνθη σήμερα θα είχε μια εντελώς άλλη μορφή. Ο γνωστός σε όλη την χώρα και εκτός αυτής διατηρητέος οικισμός της πόλης, αυτή η Ξάνθη η διατηρητέα, που έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις σε αντιδιαστολή με την σύγχρονη τσιμεντούπολη, είναι ένα στολίδι. Ελάχιστοι το έβλεπαν όμως την δεκαετία του ’70, την χρυσή εποχή της αντιπαροχής. Κάποιοι μπορεί να τον χαρακτήρισαν ρομαντικό, άλλοι απλά ενοχλητικό, κάποιοι μέχρι και πέρυσι τον αποκαλούσαν αποτυχημένο Νομάρχη. Η ιστορία όμως τον δικαίωσε και μάλιστα πανηγυρικά. Τα αρχοντικά της Παλιάς Πόλης θα στέκουν εκεί να θυμίζουν το πέρασμα αυτού του Αθηναίου διορισμένου Νομάρχη, που ήρθε αντιμέτωπος σχεδόν με τους πάντες για να διασωθεί ο ιστορικός οικισμός. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.Χ.Δ.
Παραίτηση Κιατίπη: Τώρα ακούγονται τα «παρατράγουδα» του Ιφτάρ στον Κύρνο
Παραιτήθηκε από αντιδήμαρχος και ανεξαρτητοποιήθηκε από την παράταξη του δημάρχου Θωμά Μίχογλου, ο κ. Νίκος Κιατίπης! Γιατί άραγε; Πολύ εύκολα το συμπεραίνει κάποιος που γνωρίζει ότι κ. Κιατίπης τυγχάνει και πρόεδρος της ΝΟΔΕ Ξάνθης. Και τι μ’ αυτό θα αναρωτηθεί κάποιος μόνο αν δεν γνωρίζει το ατόπημα του κ. Μίχογλου, να αποκαλέσει «σοφολογιώτατο» τον Μετέ, παρέχοντάς τον νομιμοποίηση μ’ αυτόν τον χαρακτηρισμό που απευθύνεται στον νόμιμο και αναγνωρισμένο από την ελληνική πολιτεία μουφτή. Γιατί ο κ. Μίχογλου δεν μίλησε σαν ιδιώτης αλλά σαν θεσμικός παράγοντας της ελληνικής πολιτείας. Είναι φυσικό λοιπόν η ΝΔ να μην θέλει να ταυτιστεί μ’ αυτό, ιδιαιτέρως δε όταν έβγαλε τα αδελφικά του αισθήματα για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ στο Ιφτάρ του Κύρνου. Έτσι μετά από σιωπή κάποιων ημερών τελικά ο κ. Κιατίπης παραιτήθηκε επικαλούμενος βεβαίως άλλους λόγους. Ότι δεν έχει όραμα η δημοτική αρχή και μπλα μπλα μπλα… Τώρα δηλαδή το ανακάλυψε ο κ. Κιατίπης αυτό; Και αναρωτιέμαι αν θα το είχε ανακαλύψει αν δεν προηγούνταν αυτή η ιστορία που προείπαμε.
Σε ποιον τα πουλάνε αυτά; Υποτιμούν την νοημοσύνη μας στα όρια της προσβολής!
Και θυμηθείτε τα λόγια μου. Μετά από λίγο διάστημα μπορεί να δούμε διαγραφή του κ. Μίχογλου από την ΝΟΔΕ Ξάνθης! Γιατί άραγε;
Μα είναι τόσο προβλέψιμοι!
Μ.Ξ.
Πάει για τις …καλένδες το πρόγραμμα για τα νηπιαγωγεία των μουσουλμανοπαίδων
Αλήθεια τι έγινε με το πιλοτικό πρόγραμμα του Ι.Ε.Π. «Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη». Θυμίζω ότι πρόκειται για το πρόγραμμα που προβλέπει την πρόσληψη μεταφραστή στα δημόσια νηπιαγωγεία που φοιτούν μουσουλμανόπαιδα για να τα βοηθούν να μάθουν ελληνικά μιλώντας την μητρική τους γλώσσα. Και σας θυμίζω ότι είχε γίνει μέγας ντόρος με το θέμα «μητρική» γλώσσα. Και φυσικά και οι πιο ανυποψίαστοι μπορούν να καταλάβουν ότι ήταν ένα «δώρο» της κυβέρνησης στην μειονότητα και μια προσπάθεια να ανοίξουν από την πίσω πόρτα τα …δίγλωσσα νηπιαγωγεία με τουρκικά ή τουλάχιστον να φανεί ότι ικανοποιείται μ’ έναν τρόπο το πάγιο αίτημα! Τελικά το πρόγραμμα που ήταν να ξεκινήσει τον Μάρτιο του 2017 δεν ξεκίνησε και μετατέθηκε για την νέα σχολική χρονιά. Αμφιβάλλω ωστόσο αν θα ξεκινήσει ποτέ γιατί είναι τόσο εμφανές ότι είναι φτιαγμένο στο πόδι και δεν εξυπηρετεί εκπαιδευτικούς σκοπούς αλλά πολιτικούς!
Μ.Ξ.
