Θρησκευτική ηχορύπανση
Ήταν απαράδεκτη όλη αυτή η ηχορύπανση το βράδυ της Τετάρτης από τα μεγάφωνα σε τζαμιά της πόλης. Ήχος στη διαπασών, ώρες κοινής ησυχίας. Αντίδραση από την Αστυνομία, καμία. Καμία και από οποιονδήποτε άλλο φορέα της Δημόσιας ζωής. Η όλη ηχητική παρανομία θύμιζε Ανατολή. Πολύ Ανατολή μάλιστα. Στην χειρότερή της εκδοχή, στην πιο απολίτιστη και αντικοινωνική. Που δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της τους άλλους, που δεν σέβεται τους κείμενους νόμους, που λειτουργεί με τον φανατισμό και μόνον. Και πάντα απούσα η διωκτική αρχή. Που φοβάται τις… συνέπειες από την τήρηση και εφαρμογή του Νόμου!
Ναι αγαπητοί, εκεί έχουμε φτάσει. Να μην τολμάνε τα όργανα να εφαρμόσουν το νόμο.
Γ.Δ.
Κι ένα περιστατικό
Και με την ευκαιρία της πρόσφατης και θρησκευτικής ηχορύπανσης, αναφέρω γεγονός που συνέβη πριν χρόνια στο Λονδίνο. Ευρισκόμενος λοιπόν εκεί για επαγγελματικούς λόγους, συνέπεσε και η Ανάσταση. Η οποία γιορτάστηκε στις 10 το βράδυ, χωρίς βαρελότα, μεγάφωνα και ηχορύπανση. Κι αυτό, για να μην ενοχληθούν από τους θορύβους οι περίοικοι. Κι έτσι έγινε. Ακούστηκαν μόνο οι ψαλμωδίες και το «Χριστός Ανέστη» χωρίς μάλιστα να ηχήσουν οι καμπάνες.
Τώρα με το τι γίνεται εδώ στη Θράκη, το γνωρίζουμε όλοι και το ζούμε δυστυχώς συχνά. Έτσι όμως δεν μπορεί να εμπεδωθεί σχέση ανοχής και καλής γειτονίας από τη στιγμή που απουσιάζει ο σεβασμός για τα δικαιώματα της πλειοψηφίας μάλιστα.
Γ.Δ.
Να πλυθούν οι κάδοι
Αφού λοιπόν εχθές έγινε η αποκομιδή των σκουπιδιών από την πόλη και απαλλαγήκαμε από τη βρωμιά και το άσχημο θέαμα, τώρα θα πρέπει να γίνει άλλη μια ενέργεια από την επιχείρηση συγκέντρωσης των Απορριμμάτων. Δηλαδή, να πλυθούν οι κάδοι! Κι αυτό για δύο λόγους. Ο ένας γιατί από δω και πέρα θα έχουμε ζέστες και δεύτερο γιατί ήδη οι κάδοι άρχισαν να μυρίζουν άσχημα, γεγονός που σημαίνει πως χρειάζονται πλύσιμο.
Πράγματα απλά, αυτονόητα, δεδομένα πως πρέπει να γίνουν.
Γ.Δ.
Κάρτ ποστάλ επί Οθωμανικής περιόδου που αποδεικνύεται από το γραμματόσημο και το σήμαντρο, σταλμένα από Ξάνθη προς Σαμψούντα Πόντου στις 24/09/1908 όπως αναγράφεται στο πίσω μέρος. Στην κάρτ ποστάλ απεικονίζεται ο Θεόδωρος Ασκητής, διερμηνέας Α΄ του Έλληνα προξένου στην Θεσσαλονίκη που εκτελέστηκε από τους Βουλγάρους
(Αρχείο Κώστα Μαυρομάτη)
Καλοκαίρι χωρίς γκρίνιες
Μην ακούσω κουβέντα για τη ζέστη που έρχεται. Τσιμουδιά! Γιατί οι ζέστες ξεκίνησαν και θα είναι μαζοχισμός ν’ακούγονται λόγια δυσφορίας από αυτήν. Κι αυτό διότι μέχρι τώρα, ακούγαμε γκρίνιες για το «πότε επιτέλους θα’ χουμε καλοκαίρι».
Το καλοκαίρι επομένως είναι εδώ. Χωρίς μουρμούρες όμως. Ας το δεχτούμε όπως θα’ ρθει. Εξάλλου να το αλλάξουμε δεν μπορούμε. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να το απολαύσουμε! Στο μέτρο του δυνατού, με μπανάκι και βουτιές στις γύρω θάλασσες που δεν είναι και μακριά.
Εξάλλου μόλις προχθές μπήκαμε κι επίσημα στο καλοκαίρι…
Γ.Δ.
Το κυνοκομείο
Χάρηκαν όσοι διάβασαν πως η πόλη μας θ’ αποκτήσει Κυνοκομείο. Εν μέρει δικαιολογημένα θα λέγαμε. Διότι πολλά χρόνια ακούμε για Κυνοκομείο και Κυνοκομείο δεν βλέπουμε. Βέβαια, ούτε τώρα θα το δούμε σύντομα. Ίσως δε να μην το προλάβει να το δει και η σημερινή δημοτική αρχή. Εάν δεν πιέσει και δεν «τρέξει» τις διαδικασίες.
Γι’αυτό λοιπόν, υπομονή. Το Κυνοκομείο σχεδιάζεται. Εγκρίθηκε το ποσό μεν, αλλά υπάρχει ακόμη αρκετή δουλειά να γίνει. Και με τους ρυθμούς που δουλεύουν, μάλλον θα δούμε Κυνοκομείο στο εγγύς μέλλον. Ευχόμαστε να μην το δούμε στο μακρινό μέλλον.
Γ.Δ.
Έχασαν το δίκιο τους…
Ξεκινάμε από την κοινή παραδοχή ότι το μεροκάματο είναι ιερό και είναι δικαίωμα και διεκδικητικό αίτημα για όλους. Απ’ αυτό το σημείο όμως έως το σημείο να προσπαθείς χρησιμοποιώντας τα γνωστά συνδικαλιστικά και πολιτικά μέσα των περασμένων δεκαετιών να …τρυπώσεις κάπου στη δημόσια διοίκηση και για να πετύχεις τους στόχους σου δεν σέβεσαι το δικαίωμα των άλλων για εργασία υπάρχει διαφορά που θέτει ζητήματα στρεβλής αντίληψης της ηθικής και του δικαίου και σε αφήνει έκθετο απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Και εξηγώ: Έχουμε τους 50 συμβασιούχους στο δήμο Ξάνθης και Αβδήρων που προσλήφθηκαν με 8μηνες συμβάσεις. Το ίδιο συμβαίνει και στους δήμους όλης της χώρας. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι γνώριζαν εξ αρχής πως θα δούλευαν μόνο για 8 μήνες και μετά θα απολύονταν και κανείς δεν θα παραπονούνταν. Έρχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και αφού δίνει μια παράταση μηνών αρχικά, ψηφίζει νόμο (νόμος Κατρούγκαλου) με τον οποίο παρατείνονται οι συμβάσεις έως τις 31/12/2017. Αυτό σημαίνει ότι τέλος του 2017 λήγει η σύμβασή τους και θα απολυθούν. Όλο αυτό τον καιρό λοιπόν (αρχικά τουλάχιστον) αυτό που ζητούσαν ήταν να τους δοθούν τα δεδουλευμένα τους αφού μερικοί Επίτροποι δεν υπέγραφαν τα εντάλματα. Άρχισαν τότε με δικαστικά μέσα να διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους. Έρχεται όμως στο μεταξύ η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου που κρίνει ως αντισυνταγματικό τον νόμο Κατρούγκαλου. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι θα τελειώσει το θέμα οι συμβασιούχοι δεν ζητούν απλά να ισχύσει ο νόμος μέχρι το 2017 αλλά να γίνουν αορίστου χρόνου και εκεί παίζεται πλέον το παιχνίδι.
Μ.Ξ.
Με ποιο δικαίωμα;
Τους έχουν αναλάβει και οι συνδικαλιστές της ΠΟΕ – ΟΤΑ που είναι συνηθισμένοι από τέτοιες καταστάσεις και άρχισαν οι καταλήψεις, τα συλλαλητήρια, τα επεισόδια και φυσικά τα βουνά των σκουπιδιών στους δρόμους. Κι αυτό επειδή και οι μόνιμοι της καθαριότητας συμπαρίστανται στους συμβασιούχους και δεν βγαίνουν κι αυτοί να μαζέψουν τα σκουπίδια αλλά και οι συμβασιούχοι δεν αφήνουν και τους 8μηνίτες από το πρόγραμμα της Κοινωφελούς Εργασίας του ΟΑΕΔ να δουλέψουν! Δεν σέβονται δηλαδή τους συναδέλφους τους που δεν έχουν δικαίωμα να απεργήσουν!
Και κάπου εκεί το δίκιο τους χάθηκε… Γιατί όταν δεν σέβεσαι το δικαίωμα του άλλου πώς απαιτείς να σεβαστούν το δικό σου; Μ αυτή την νοοτροπία λειτούργησε τόσα χρόνια το δημόσιο γι αυτό φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο.
Ένα τέτοιο επεισόδιο έγινε στο αμαξοστάσιο του δήμου Αβδήρων με πρωταγωνιστές τον πρόεδρο το δημοτικών υπαλλήλων κ. Γαλανόπουλο και το δήμαρχο Αβδήρων κ. Τσιτιρίδη. Ο δήμαρχος ζήτησε το αυτονόητο. Όχι να λήξει η κατάληψη των συμβασιούχων αλλά να αφήσουν τους 8μηνίτες να εργαστούν ξεμπλοκάροντας τα οχήματα. Με ποιο δικαίωμα άραγε τα μπλόκαραν; Είναι τα οχήματα δικά τους; Όταν ρώτησα τον κ. Γαλανόπουλο απλά μου έκλεισε το τηλέφωνο…
Θα τρελαθούμε τελείως σ’ αυτή την χώρα; Πότε επιτέλους θα πάψει αυτή η νοοτροπία των συνδικαλιστών που αφού πρώτα μονιμοποιήθηκαν οι ίδιοι τώρα το παίζουν προστάτες των άλλων συμβασιούχων;
Μ.Ξ.
21 χρόνια χωρίς τον Ανδρέα Παπανδρέου
21 χρόνια σήμερα από τότε που «έφυγε» ο Ανδρέας Παπανδρέου και ακόμη θυμάμαι την είδηση του θανάτου του παρότι αναμενόμενος λόγω των προβλημάτων υγείας που είχε. 21 χρόνια που δεν ξέρω αν είναι αρκετά για να ηρεμήσουν τα πάθη που δημιουργήθηκαν κατά το διάβα του σε αυτή τη ζωή. Ίσως είναι λίγα για να αξιολογηθεί ξεκάθαρα η προσφορά του στη χώρα. Οι νεότεροι θα τον γνωρίζουν με μια θρυλική παραμόρφωση, που συχνά ακολουθεί τις μεγάλες προσωπικότητες. Ήταν πρώτιστα ένας σπουδαίος οικονομολόγος με διεθνή αναγνώριση. Έργα του μελετώνται ακόμα και σήμερα. Ένα από τα συγγράμματά του συνιστά βασική αναφορά ως προς τη λειτουργία των πολυεθνικών εταιρειών. Υπήρξε σπουδαίος πολιτικός και ως προς την παραγωγή ιδεολογίας και ως προς την εφαρμοσμένη πολιτική. Θεμελίωσε ιδεολογικά έναν ξεχωριστό πολιτικό χώρο ανάμεσα στη «συντηρητική» Δεξιά και τη «δογματική» Αριστερά. Αυτό, φυσικά, του κόστισε ακριβά, κυρίως από όσους επικαλούνταν την ιδιότητα του αριστερού. Έπαιξε κεντρικό ρόλο και στα χρόνια πριν από τη δικτατορία και στα επτά χρόνια της δικτατορίας και στις δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Χάριν του διεθνούς του κύρους απέφυγε την εκτέλεσή από τους δικτάτορες, αν και ήταν από τις λίγες περιπτώσεις πολιτικού, που οι δικτάτορες ήθελαν να αφανίσουν και βιολογικά. Μετά το 1974 δημιούργησε έναν πολιτικό φορέα πάνω σε ιδεολογικές βάσεις, ο οποίος έπαιξε ηγεμονικό ρόλο στο μεγαλύτερο μέρος της μεταπολίτευσης. Το έργο του ως κυβερνήτη της χώρας θα το αναλύσουν οι ειδικοί. Το βέβαιο είναι ότι παρέδωσε το 1996 μια άλλη Ελλάδα από εκείνη που παρέλαβε το 1981.
Χ.Δ.
Θρασύτατοι διαρρήκτες
Βράδυ Τετάρτης, λίγη ώρα μετά τα μεσάνυχτα, κάτοικος της οδού Βενιζέλου ακούει θόρυβο από τον δρόμο. Πολλοί νεαροί που περνούν από τον δρόμο ή κάθονται σε μαγαζιά της οδού θεωρούν προφανώς ότι δεν υπάρχουν σπίτια στην γειτονιά και φωνασκούν μέχρι αργά τα ξημερώματα. Αυτός ο ήχος όμως παραπέμπει σε κάτι άλλο. Πηγαίνοντας στο παράθυρο του σπιτιού του, βλέπει νεαρό στην γωνία των οδών Βενιζέλου και Στογιαννίδου να πετά κάτι πάνω στο παράθυρο του βιβλιοπωλείου ΔΥΟ. Προφανώς με σκοπό να το σπάσει, όπως αποδείχθηκε. Ανοίγοντας την σίτα, ο δράστης σταματά από τον θόρυβο και εξετάζει αν τον έχει πάρει κανείς χαμπάρι. Χωμένος στην σκιά ενός ερειπωμένου κτίσματος δίπλα στο βιβλιοπωλείο, περιμένει λίγο και βγάζει κάτι από την τσάντα του, προσπαθώντας να διαρρήξει την πλαϊνή πόρτα. Με μια φωνή ο γείτονας τον προειδοποιεί ότι θα καλέσει την αστυνομία και εκείνος τρέπεται σε φυγή προς την κεντρική πλατεία. Με ανοιχτά μαγαζιά γύρω, με κόσμο να κυκλοφορεί είτε πεζός, είτε με το αυτοκίνητο, ο θρασύτατος νεαρός δεν πτοήθηκε και πήγε να παραβιάσει την πόρτα. Για να κλέψει τι; Μερικά βιβλία ή μερικά κέρματα αν υπήρχαν στο ταμείο; Οι ιδιοκτήτες του βιβλιοπωλείου, μαζί με κάποια άλλα γύρω μαγαζιά, έχουν αναγκαστεί να αποκαταστήσουν τέτοιες ζημιές κι άλλες φορές. Αυτές είναι ουσιαστικά και το κόστος της διάρρηξης. Άνδρες της Ασφάλειας έφτασαν πάντως άμεσα στο σημείο και ενημέρωσαν ότι θα περάσουν και αργότερα, σε περίπτωση που ο επίδοξος διαρρήκτης επιστρέψει στο σημείο.
Χ.Δ.
