Επέστρεψε και οικουρεί
Στο σπίτι της επέστρεψε μετά από μακρά περίοδο θεραπείας η σύζυγος του δημάρχου Ξάνθης Άννυ Δασκαλοπούλου. Σύμφωνα με πληροφορίες από το φιλικό περιβάλλον, η υγεία της είναι πλέον σε πολύ καλό επίπεδο και όλα αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία.
Εδώ ταιριάζει το Σαιξπηρικό «Τέλος καλό, όλα καλά». Και από μας, την οικογένεια του «Εμπρός» ευχές για γρήγορη ανάρρωση και να την δούμε και πάλι σύντομα ανάμεσά μας.
Γ.Δ.
Σιγή
Απόλυτη η σιγή για το θέμα της Δημοτικής Αγοράς. Τόσο από το Δήμο Ξάνθης όσο και από τους άμεσα ενδιαφερόμενους καταστηματάρχες εντός. Η έλλειψη ενδιαφέροντος από τα δύο μέρη, εμφανίζει τις δύο όψεις του νομίσματος. Από τη μια πλευρά ο ιδιοκτήτης δήμος που ελάχιστα ενδιαφέρεται για την αξιοποίηση και οικονομική απόδοση της περιουσίας του η οποία χρόνο με το χρόνο απαξιώνεται και από την άλλη υπάρχει το ενδιαφέρον μεν των καταστηματαρχών αλλά αυτό εκφράζεται μέχρι στιγμής ανοργάνωτο και χωρίς δυναμισμό.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων επομένως, ελάχιστες παραμένουν οι ελπίδες ότι θα δούμε ένα μοναδικό κτίριο ν’ αναδεικνύεται, να γίνεται σύμβολο, να κερδίζει την επισκεψημότητα και το ενδιαφέρον των ντόπιων αλλά και των επισκεπτών.
Γ.Δ.
Μας θεωρούν αμνήμονες;
Το ερώτημα δεν τίθεται έτσι, ρητορικά, καθώς λέγουν οι φιλόλογοι, αλλά κυριολεκτικά. Και απευθύνεται στους Δημοτικούς μας άρχοντες κι αυτό τους υπενθυμίζει την υποχρέωσή τους ν’ απαντούν στις εύλογες απορίες των συμπολιτών στα θέματα που θίγουν μέσω των Εφημερίδων. Θέματα που έχουν σχέση με την ποιότητα ζωής, με τις μικρές ή μεγάλες περιπτώσεις που χρήζουν επίλυση και ανάλογη έκφραση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.
Έχουν λοιπόν και θεσμικά την υποχρέωση ν’ απαντούν οι δημοτικοί μας εκπρόσωποι στα θέματα που με σοβαρότητα και υπευθυνότητα αντιμετωπίζουν και δημοσιοποιούν τα Μέσα Ενημέρωσης. Η μέθοδος της σιωπής μπορεί να βολεύει και να μην εκθέτει κάποιον, προφανώς όμως δεν αποτελεί λύση κι ούτε αποφεύγονται οι όποιες ευθύνες, οι οποίες βέβαια θα χρεωθούν την ώρα των εκλογών.
Βέβαια θα πρέπει να γνωρίζουν οι κατέχοντες την δημοτική και όποια άλλη εξουσία, πως κρίνονται κάθε μέρα και πως οι πολίτες-δημότες και μνήμη διαθέτουν και δεν ανήκουν στην «ιδιαίτερη κατηγορία δημοτών» που εκμαυλίζονται και εξαγοράζονται.
Γ.Δ.
Κι εδώ σιωπή
Άλλο ένα θέμα ιδιαίτερο και σημαντικό που κατ’ επανάληψη έχει θιγεί και αφορά ευθύνη του δήμου Ξάνθης εκκρεμεί εδώ και χρόνια. Πρόκειται για το Άλσος Ευμοίρου. Το άλλοτε στολίδι έχει μετατραπεί σε μια αποκρουστική εικόνα από κάθε άποψη. Τίποτε, μα τίποτε δεν θυμίζει τις παλιές καλές ημέρες. Εγκαταλείφτηκε, υποβαθμίστηκε, λεηλατήθηκε, βρώμησε και ελάχιστοι περιθωριακοί το επισκέπτονται.
Και να σκεφτεί κανείς πως όλο αυτό το Άλσος με τα αιωνόβια δέντρα, βρίσκεται σε απόσταση πέντε λεπτών από την πόλη! Κι όμως εγκαταλείφτηκε στη μοίρα του, ενώ θα μπορούσε να γίνει ένα μοναδικό κέντρο υπαίθριας λειτουργίας, πολλαπλός χώρος προσφοράς και άθλησης διαφόρων ειδών, πικ-νικ, εκδρομών και χιλίων άλλων δράσεων και εκδηλώσεων. Κι όλα αυτά με ελάχιστα χρήματα.
Για να υλοποιηθούν όμως όλα αυτά, απαιτούνται δύο πράγματα. Όρεξη για δουλειά και όραμα. Όταν αυτά απουσιάζουν τότε έχουμε τη σημερινή εικόνα της ντροπής. Μόνο που κανείς από όσους θα έπρεπε, δεν κοκκινίζει…
Γ.Δ.
Έλεγε κλαίων ο Ισοκράτης…
Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητος, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.
Τι είπε ο Κοτζιάς για την μειονότητα της Θράκης
Για την Θράκη μίλησε μεταξύ άλλων στην εκπομπή «Ιστορίες» του Αλέξη Παπαχελά ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς, αποδεικνύοντας πως είναι βαθύς γνώστης της κατάστασης. Είπε χαρακτηριστικά: «Αυτό που ενοχλεί τους Τούρκους σήμερα, είναι ότι ένα μεγάλο κομμάτι των Ρομά και των Πομάκων έχουν αποκτήσει εθνική ελληνική συνείδηση, περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, και μια αίσθηση της διαφορετικότητας προς το κομμάτι της μειονότητας που θα αυτοπροσδιοριστεί ως τουρκογενές. Το δεύτερο είναι ότι σε αυτό το τουρκογενές κομμάτι, υπάρχει ένα «κυνήγι μαγισσών», έχουν ανακαλύψει Γκιουλενιστές, -εγώ δεν τους ήξερα-, και μάλιστα υπάρχει και μια περίπτωση ενός εκπαιδευτικού, τον οποίο προσπαθούσαν να τον απομακρύνουν από ένα, -παρανόμως-, από ένα σχολείο που ήταν για παιδιά, μουσουλμανόπαιδα, και για τουρκογενή αυτοπροσδιορισμό. Νομίζω ότι από τη μια μεριά δεν είναι καλό να εισάγονται στην Ελλάδα οι εσωτερικές αντιθέσεις της Τουρκίας, από την άλλη μεριά δείχνει ότι αυτό το κατά πολλούς, συμπαγές κομμάτι των ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται ότι έχουν σχέσεις με την Τουρκία και που καθοδηγούνται -όπως λέγεται- από το προξενείο της Κομοτηνής κλπ, αποδεικνύεται ότι δεν είναι έτσι ακριβώς. Ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις, ότι όπως κάθε κοινωνικός ιστός, έχει τις εσωτερικές του αντιθέσεις και βλέψεις». Επίσης ο κ. Κοτζιάς είπε πως έχει λάβει εντολή από τον πρωθυπουργός για την σύσταση Διακομματικής επιτροπής για την Θράκη αλλά αυτό καθυστερεί επειδή τα κόμματα δεν του έχουν ορίσει εκπροσώπους τους.
Μ.Ξ.
Ο κ. Λύρατζης…και οι ρόλοι του
Κάπου έχει μπερδέψει τα πράγματα αλλά και τους ρόλους του ο πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού Ξάνθης κ. Πασχάλης Λύρατζης. Δηλαδή ο ίδιος ως στέλεχος της Ν.Δ. μπορεί να βγαίνει και να δημοσιοποιεί σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης τις απόψεις του, να ασκεί κριτική σ’ ένα κόμμα και μάλιστα να το αποκαλεί «μπουρδέλο», και να λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «τους έκανε ρατσιστές χωρίς να είναι και φασίστες χωρίς να το θέλουν». Δηλαδή να αποδέχεται ότι έγιναν –όλοι αυτοί οι αγνοί δεξιοί- ρατσιστές και φασίστες εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό ακριβώς του προσάπτει στην απάντησή του και η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ και παρά ταύτα ο κ. Λύρατζης απαντά με απειλές για αγωγές αν δεν κάνουν δήλωση μετανοίας γιατί θεωρεί ότι τον συκοφαντούν. Ποιος συκοφαντεί ποιον αλήθεια; Και κάτι ακόμη. Ο κ. Λύρατζης δεν πρέπει να ξεχνά ότι δεν είναι μόνο στέλεχος της ΝΔ αλλά είναι και πρόεδρος ενός νομικού προσώπου του Δήμου Ξάνθης που υποτίθεται πως είναι Φορέας Πολιτισμού και ο ίδιος εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος του Πολιτισμού στο δήμο μας. Αν πιστεύει ότι τέτοια στάση, τέτοιες εκφράσεις και τέτοιες συμπεριφορές προάγουν τον πολιτισμό και συνάδουν με την συμπεριφορά ενός προέδρου Κέντρου Πολιτισμού με γεια του με χαρά του αλλά πρέπει να είναι έτοιμος να ακούσει και την κριτική που θα του ασκείται. Κι όταν κάποιος είναι δημόσιο πρόσωπο και εκπρόσωπος φορέα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και στον ιδιωτικό βίο του. Είναι ζήτημα τιμής αυτών που του εμπιστεύτηκαν ένα τέτοιο ρόλο.
Μ.Ξ.
Κερδίσαμε τελικά στο Eurogroup;
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει από προχθές το τέλος της λιτότητας στην χώρα μας λόγω της εξέλιξης στο Eurogroup της Δευτέρας. Τι κερδίσαμε τελικά και γιατί τέλειωσε η λιτότητα; Το μόνο χειροπιαστό δεδομένο είναι ότι σε αυτή τη φάση δεν πήγαμε σε ρήξη. Κατά τα λοιπά δεν υπάρχει καμία απόφαση, αλλά μία δέσμευση ότι θα συνεχίσουμε τις συζητήσεις με σκοπό να καταλήξουμε. Χωρίς όμως αυτό να προσδιορίζεται χρονικά, παρά το γεγονός ότι όλοι πλέον παραδέχονται (και η κυβέρνηση) ότι ο χρόνος δεν είναι υπέρ μας. Δεν μπορούμε να πούμε καν ότι υπάρχει πολιτική συμφωνία, καθότι αυτό διαψεύδεται τόσο από τον Ντάισελμπλουμ όσο και από το ΔΝΤ. Άρα η αξιολόγηση παραμένει ανοιχτή, απλά εμείς μετακινηθήκαμε προς αυτά που λένε οι ευρωπαίοι εταίροι εδώ και καιρό. Με την ψυχή στο στόμα δηλαδή θα είμαστε πάλι, μέχρι τελευταία στιγμή. Και τι καταφέραμε; Η κυβέρνηση εν τέλει συμφώνησε σε όλα όσα υποτίθεται ότι διαφωνούσε. Τις «ακραίες» θέσεις του ΔΝΤ, τη μείωση του αφορολόγητου και τη μείωση των συντάξεων. Έλεγε ότι δεν θα προχωρήσει σε προληπτική νομοθέτηση, την οποία χαρακτήριζε αντισυνταγματική. Και τελικά προχωρά σε άμεση προληπτική νομοθέτηση. Έλεγε ότι δεν θα λάβει μέτρα που υπερβαίνουν τα χρονικά όρια της δικής της πολιτικής εντολής και τελικά υπογράφει μέτρα που εκτείνονται μετά το 2019. Και μάλιστα μέτρα λιτότητας καθώς έχει αποδεχτεί υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Και η απάντηση σε όλα αυτά ποια είναι; Η θεωρία των «αντίμετρων», δηλαδή των ισοδύναμων μέτρων ελάφρυνσης. Κάτι που υπήρχε σε όλα τα μνημόνια σε περίπτωση επίτευξης των στόχων. Κοινώς, δουλευόμαστε.
Χ.Δ.
Διαγωνισμοί χωρίς τέλος
Στην Οικονομική Επιτροπή του δήμου Ξάνθης έχει καταντήσει βαρετό να βλέπει κανείς τα ίδια θέματα και τους ίδιους διαγωνισμούς να έρχονται και να ξαναέρχονται. Ο λόγος; Το νομικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί. Ήταν που ήταν, με τον νόμο που ψηφίστηκε πέρυσι τον Αύγουστο, τον περίφημο 4412/16, η κατάσταση έχει ξεφύγει. Για έναν πρόχειρο διαγωνισμό, που πάντα είχε καθυστερήσεις λόγω ενστάσεων, ελλιπών δικαιολογητικών, εξαίρεσης υποψηφίων μειοδοτών κτλ, τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη χειρότερα. Μέχρι και ποινικό μητρώο ζητούν και μάλιστα όταν πρόκειται για πολυμετοχικές εταιρείες θέλουν από τον κάθε ένα που μετέχει στο σχήμα. Όπως ανέφερε στην τελευταία συνεδρίαση ο αρμόδιος υπάλληλος, από την μέρα που ψηφίστηκε ο νόμος δεν έχει γίνει ακόμη ηλεκτρονικός διαγωνισμός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν θα γίνει, θα χρειαστεί κατ’ ελάχιστον 7 Οικονομικές Επιτροπές για να ολοκληρωθεί. Πολλά μπορεί να παταχθούν σ’ αυτή την χώρα, πέρα από τους κατοίκους της, μέχρι και η διαπλοκή (εδώ γελάμε ναι), αλλά η γραφειοκρατία μοιάζει να είναι απέθαντη.
Χ.Δ.
ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Άποψη της πλατείας της Ξάνθης το 1940. Στη δεξιά πλευρά τα κτίρια ελάχιστα άλλαξαν. Στο βάθος ο Πολυχώρος Τέχνης και Σκέψης (Χατζιδάκειο).
(αρχείο κ. Μαυρομάτη)
