Α. Μετά την τομή στην λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης διά του Προγράμματος “Καλλικράτης” και ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις εκάστου περί την επιτυχία του εγχειρήματος λόγω της συνεχιζόμενης ταμειακής δυσπραγίας της Κεντρικής / Γενικής Κυβέρνησης στις συνθήκες δημοσιονομικής ασφυξίας στα πλαίσια του άρ. 102 Συντάγματος μία πρόταση για τα οικονομικά περί την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μπορεί να είναι η διάκριση της κατανομής και της διαχείρισης των οικονομικών πόρων στους καθαρώς αυτοδιοικητικούς πόρους και σε εκείνους, για τους οποίους οι ΟΤΑ ανεξαρτήτως βαθμού εκτελούν ανατεθείσες υπηρεσίες στο όνομα, για λογαριασμό και κατ’ εντολήν του Κράτους και του Δημοσίου. Για τους δεύτερους μπορεί να θεσπισθεί νέα διαδικασία διαχείρισης διά της Τράπεζας της Ελλάδος.
Β. Χωρίς να προσβάλλεται η συνταγματικώς κατοχυρωμένη οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ η παράγραφος 5 του άρ. 102 του Συντάγματος πρέπει να ερμηνεύεται και από την πλευρά της ταυτόχρονης διασφάλισης της διαφάνειας κατά την διαχείριση τ ων πόρ ων. Συνεπώς από δημοσιονομικής πλευράς μπορούν να διακριθούν οι χορηγούμενοι από την Κεντρική Διοίκηση πόροι προς τους ΟΤΑ σε δύο κεντρικούς πυλώνες. Η διάκριση μπορεί να γίνει κατά τρόπο, ώστε ό,τι ΔΕΝ αφορά ειδικώς τους αυστηρώς περιορισμένους και άμεσα προορισμένους υπέρ ΟΤΑ πόρους για τις αρμοδιότητες αυτών περί τις τοπικές υποθέσεις, όπου και η καταβολή προς τους ΟΤΑ πρέπει να είναι άμεση ή έστω έγκαιρη, διαρκής και απρόσκοπτη με αρμόδιο έ ως τώρα όργανο παρακολούθησης και ελέγχου το Παρατηρητήριο Αυτοδιοίκησης, να τυγχάνουν αυστηρής και αποκλειστικής διαχείρισης από την Τράπεζα της Ελλάδος και μόνο εφόσον υπάρχει η προηγούμενη ταμειακή κάλυψη για την άσκηση της κρατικής αρμοδιότητας και έχουν μεταφερθεί πράγματι οι αντίστοιχοι πόροι. Σε αντίθετη περίπτωση οι ΟΤΑ θα μπορούν να προβάλλουν το βάσιμο επιχείρημα της οικονομικής αδυναμίας, η δε αρμοδιότητα και η συνακόλουθη ευθύνη θα καθεύδει έ ως την πλήρη εκταμίευση.
Δ. Το όφελος του Δημοσίου και τ ων ΟΤΑ από την πρόταση είναι προφανές και ευκαιρία προς εκκαθάριση, έλεγχο και τακτοποίηση των συναφών διαδικασιών διαχείρισης χωρίς τον κίνδυνο άσκησης παντοειδών πιέσεων στους ΟΤΑ, αλλά και εκσυγχρονισμού και επικαιροποίησης του περιεχομένου των ίδιων των ανατιθέμενων διαχειριστικώς κεντρικών αρμοδιοτήτων προς τους ΟΤΑ, χωρίς να αποστερεί κανένα οικονομικό πόρο από την λειτουργία τους ή να καταργεί καμία παροχή προς τους πολίτες, ενώ την ίδια στιγμή αφαιρεί περίσσιο διοικητικό και ταμειακό βάρος από τα όργανα της Τοπικής Διοίκησης.
