Θεωρίες: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ένα κοινωνικοπολιτικό πείραμα για το πόσες ταπεινώσεις και ψέματα μπορεί να αντέξει ένας λαός…
ΚΕΠ φτωχών
Νέα φαεινή ιδέα της κυβέρνησης. Σκέφτηκε να δημιουργήσει ΚΕΠ φτωχών. Τα οποία ΚΕΠ βέβαια θα τα φορτώσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να τα φτιάξει και λειτουργήσει. Η κυβέρνηση βάζει την ιδέα μόνον.
Τέλος πάντων, αυτά τα ΚΕΠ φτωχών, θα εξυπηρετούν τους διάφορους αναξιοπαθούντες πολίτες, αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους, αυτοί όλοι δηλαδή που βρίσκονται σε άσχημη οικονομική κατάσταση.
-Προβλέπω να’ χουν πάρα πολλή δουλειά τα ΚΕΠ φτωχών…
Γ.Δ.
Να επενδύσουν στην Ελλάδα
Ποιος λογικός άνθρωπος στην χώρα αυτή δεν θέλει να γίνουν επενδύσεις; Κανείς! Όμως παγίως οι επενδύσεις γίνονται σε χώρες με σταθερή πολιτική σκηνή, με οικονομική σταθερότητα, με σταθερό φορολογικό σύστημα, με σύγχρονες εργασιακές σχέσεις, με χαρτογραφημένες τις περιοχές που μπορούν να γίνουν επενδύσεις. Χωρίς χωροταξικό προσδιορισμό ο επενδυτής μπλέκει σε δίκες με απρόβλεπτη εξέλιξη με αναχρονιστικό περιβαλλοντικά νομοθετικό πλαίσιο που αντί να βοηθά τις επενδύσεις τις σταματά και άλλα πολλά αρνητικά.
Όλα αυτά υπάρχουν στη χώρα, όσες εκκλήσεις κι αν κάνει ο πρωθυπουργός στους ξένους να έρθουν να επενδύσουν, ματαιοπονεί.
Γ.Δ.
Πρώτα οι λύσεις
Και γιατί ματαιοπονεί; Διότι το προσφερόμενο προς επένδυση προϊόν δεν είναι ελκυστικό. Όταν έχεις την υψηλότερη φορολογία στις επιχειρήσεις, όταν έχεις τις τράπεζες να υπολειτουργούν με τα capital controls, όταν έχεις τις υψηλότερες Ασφαλιστικές εισφορές Εργοδοτών και Εργαζομένων, όταν αλλάζεις τη φορολογική πολιτική κάθε χρόνο κι όταν δεν υπάρχει ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, σοβαρές, μεγάλες επενδύσεις δεν θα δεις.
Άρα αυτά πρώτα θα πρέπει ο πρωθυπουργός να λύσει για να ελπίζει ότι θα δει να έρχονται επενδύσεις στην Ελλάδα.
Γ.Δ.
Καλή αρχή στις ιδιωτικοποιήσεις
Η πρώτη ιδιωτικοποίηση με την έγκριση και υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον γεγονός. Αφορά ως γνωστόν τα 14 αεροδρόμια τα οποία μεταβιβάζονται στην γερμανική Fraport.
Χειροκροτούμε κι επικροτούμε την απόφαση, τη θεωρούμε μια σημαντική αρχή ελπίζοντας η επόμενη ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά να πάει κι αυτή το ίδιο καλά όπως και οι επόμενες βέβαια για να κερδίσει σταδιακά την εμπιστοσύνη των αγορών.
-Άντε καλή αρχή και να υπάρξει συνέχεια βέβαια στις ιδιωτικοποιήσεις. Διότι με κρατισμό είναι σίγουρο δεν πας μπροστά με τίποτε.
Γ.Δ.
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε
Η ατυχία του Αλέξη Τσίπρα είναι ότι ο πολιτικός χρόνος είναι τόσο συμπυκνωμένος πλέον, που η μνήμη – αρκετών από μας– λειτουργεί ακόμα και ανασύρει τα λεγόμενα και πεπραγμένα των προηγούμενων μηνών. Τον θυμόμαστε όλοι να εκτοξεύει απειλές κουνώντας το δάχτυλο προς την προηγούμενη κυβέρνηση, όταν έρχονταν οι Καταριανοί για επενδύσεις στη χώρα «να μην τολμήσουν να ξεπουλήσουν δημόσια περιουσία γιατί τους περιμένουν ειδικά δικαστήρια».
Ενώ σήμερα που ανακάλυψε την αξία της πολιτικής σταθερότητας και την ανάγκη των επενδύσεων για τη χώρα εκλιπαρεί τους ίδιους επενδυτές που απειλούσε πρωτύτερα. Και όντας διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να μείνει στην εξουσία, υπογράφει την πώληση των 14 αεροδρομίων που πέρυσι κατήγγελλε ως σκάνδαλο. Παρά τον πόνο και το ψυχόδραμα του αρμόδιου υπουργού…
Το «go back madam Merkel» έγινε «καλορίζικα τα αεροδρόμια αγαπητή Αγγέλα»…
Εξαπατώ, κλαψουρίζω, κυβερνώ
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι πρώτα για να πάρεις την εξουσία και μετά για να συνεχίσεις να την κατέχεις. Η εξαπάτηση είναι μία από αυτές. Και δεν είναι, ασφαλώς, νέα. Η ειδοποιός διαφορά με το σήμερα εντοπίζεται στην ποσότητα των ψευδών και των υποσχέσεων που δόθηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Μέσα σε ελάχιστους μήνες ειπώθηκαν τόσα ψέματα και έγιναν τόσες ανέφικτες εξαγγελίες, που οι προηγούμενοι χρειάστηκαν χρόνια για να τα κάνουν.
Αλλά κι αυτό συνοδεύεται από άλλη μια μέθοδο, για να σωθεί η κατακτηθείσα εξουσία. Και αυτή η μέθοδος λέγεται «κλαψούρισμα». Τη λανσάρισε ο Αλέξης Τσίπρας το καλοκαίρι της μεγάλης κωλοτούμπας, όταν υπέγραψε το πρώτο αριστερό Μνημόνιο: «Φτάσαμε στα όριά μας, διαφωνούμε, αλλά το κάναμε για να σώσουμε τη χώρα». Η πατέντα έπιασε, γιατί να μην τη συνεχίζουν; Προχθές για παράδειγμα, την αποθέωσε ο ανεκδιήγητος υπουργός Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος «διαφωνεί» -λέει- με την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, αλλά την υπέγραψε! «Με πόνο ψυχής», είπε κλαψουρίζοντας, ο αθεόφοβος. Αυτό είναι το αριστερό κλαψούρισμα.
Έχουμε βέβαια και το δεξιό κλαψούρισμα με τον έτερο μετρ της πολιτικής εξαπάτησης ο οποίος μόλις πριν από μερικούς μήνες έλεγε ότι αν έρθει Μνημόνιο από την κυβέρνηση, θα παραιτηθεί και θα αποχωρήσει από την πολιτική. Τώρα δηλώνει: «Αλλάξαμε πολιτική»! Για την πατρίδα πάντα…
Τα παραδείγματα Σπίρτζη, Τσίπρα και Καμμένου αποτελούν την απόλυτη επιβεβαίωση πλέον για το ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ένα συνονθύλευμα το οποίο ανήλθε στην εξουσία με τη μέθοδο της εξαπάτησης. Και, για να κρατήσει την εξουσία, «εμπλούτισε» την εξαπάτηση με το κλαψούρισμα («πονάω, αλλά υπογράφω»). Μέχρι στιγμής το «εξαπατώ και κλαψουρίζω» αποδεικνύεται αποτελεσματική μέθοδος κατάκτησης και διατήρησης της εξουσίας.
Γ.Κ.
Πιο πολλοί οι δικηγόροι από τους επιχειρηματίες…
Σύσκεψη στο Επιμελητήριο για το πολυθρύλητο 12% και πως θα διεκδικηθεί δια της νομικής οδού από τους επιχειρηματίες. Μόνο που περισσότεροι ήταν οι νομικοί και οι οικονομολόγοι που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση παρά οι επιχειρηματίες! Και υποτίθεται πως είναι ένα θέμα που τους αφορά άμεσα και για πολλούς είναι ζήτημα επιβίωσης καθώς έχουν δηλώσει και φορολογηθεί για λεφτά που δεν πήραν από τον 2010 και μετά και κινδυνεύουν να παραγραφούν τέλος του μήνα. Πως εξηγείται αυτή η αδιαφορία του επιχειρηματικού κόσμου της Ξάνθης; Μα ότι θεωρεί ότι θα σέρνεται για χρόνια η υπόθεση στα δικαστήρια και είναι αμφίβολο αν δικαιωθεί αλλά και αν τελικά πάρει και πότε την επιδότηση, ενώ στο μεταξύ θα δώσει άλλα πόσα στους …δικηγόρους. Κι αυτοί απ’ ότι είπαν απ’ την στιγμή που θα γίνει η προσφυγή θα κρατήσει τουλάχιστον 10 χρόνια αλλά τους προτρέπουν να κάνουν αγωγές (γιατί άραγε;). Τι τα θες τι τα γυρεύεις… Το καλύτερο είναι να δοθεί πολιτική λύση, με συμψηφισμό των χρεών τους… γιατί η κατάργηση του νόμου είναι δεδομένη. Κι αυτή μόνο οι πολιτικοί μπορούν να την δώσουν !
Μ.Ξ.
Η «ιερή αγελάδα» και οι άλλοι …ας κουρεύονται!
Από 15 – 180 ευρώ αύξηση θα πάρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι με το νέο ενιαίο μισθολόγιο αλλά και μπόνους παραγωγικότητας (για να του δώσουν κίνητρο να δουλέψουν!). Αυτό ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας. Αλλά η ΑΔΕΔΥ κάνει λόγο για «λόγια του αέρα…»! Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα των δημοσίων υπαλλήλων! Αυτοί είναι η δεξαμενή του… Δάσκαλοι, καθηγητές, σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών που αναβαθμίζονται σε γραμματείς… Απ’ την άλλη ο ιδιωτικός τομέας… στην πυρά! Ο επιχειρηματικός τομέας επίσης! Ο αγροτικός τομέα επίσης!
Ανεργία, μισθοί πείνας, φόροι και πάλι φόροι! Ποιος νοιάζεται; Όλοι για την ιερή αγελάδα το δημόσιο!
Κι έτσι περιμένουν να έρθει η ανάπτυξη στον ΣΥΡΙΖΑ!
Ρε που πάμε….
Μ.Ξ.
Μη σου τύχει!
Αναγνώστης του «Ε» μας μετέφερε τις γλαφυρές ιστορίες που εκτυλίσσονται καθημερινά στο Νοσοκομείο Ξάνθης, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο αποδιοργάνωσης της δημόσιας Υγείας. Ατύχησε να έχει ο εν λόγω συμπολίτης μας την μητέρα του να νοσηλεύεται και τον πατέρα του να έχει υποβληθεί σε επέμβαση πριν λίγες μέρες. Τον κάλεσαν στις 6:30 το πρωί στο σπίτι, με την καρδιά του να πηγαίνει ‘’στην κούλουρη’’ για να του ζητήσουν να ετοιμαστεί ο παππούς, ώστε να τον μεταφέρει το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο για μια ‘’αλλαγή’’. Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι ξανακάλεσαν για να ρωτήσουν αν μπορεί να μεταφέρει ο ίδιος τον ασθενή, αφού δεν υπήρχε διαθέσιμο ασθενοφόρο. Όταν επισκέφθηκε το μεσημέρι την γιαγιά, άκουσε με έκπληξη την νοσοκόμα να ρωτά αν η ασθενής παίρνει κάποια φάρμακα. Με αγανάκτηση ενημέρωσε για πολλοστή φορά ότι έχει δώσει μία σακούλα με φάρμακα που παίρνει η γιαγιά, ενώ με έκδηλη απορία αναρωτήθηκε αν υπάρχει κάποια καρτέλα ασθενούς όπου αυτά θα έπρεπε να σημειώνονται, αφού δεν μπορεί να βρίσκεται όλες τις ώρες εκεί ο ίδιος. Τις τελευταίες εβδομάδες που μπαινοβγαίνει στο νοσοκομείο για τους δύο γονείς του παρατήρησε ότι δεν λειτουργεί το κυλικείο του νοσοκομείου, που διευκολύνει τους επισκέπτες των ασθενών. Όπως μάθαμε, πριν λίγες μέρες έγινε και ο τρίτος πλειοδοτικός διαγωνισμός για την εκμίσθωση του κυλικείου, το οποίο παραμένει κλειστό.
Χ.Δ.
Νέα ήθη και νέα λογική του παραλόγου
Διαβάζω αυτές τις μέρες ότι η στέγαση και η φιλοξενία ανθρώπων, προσφύγων εν προκειμένω, με αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντική από την αξία του Ελληνικού ως χώρου. Προφανώς και έτσι είναι. Γι’ αυτό ακριβώς αν αξιοποιούσαμε το Ελληνικό ως χώρο, αν πουλούσαμε δηλαδή ένα κομμάτι από την ακριβότερη αλάνα της Ευρώπης, θα είχαμε χρήματα να φιλοξενήσουμε τους ανθρώπους αυτούς με ακόμη περισσότερη αξιοπρέπεια αλλού. Τώρα, θα τους φτιάξουμε μια φαβέλα με μια ακριβή αλάνα και με φτηνή ρητορική, αλλά θα είμαστε ευχαριστημένοι ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τους αριθμούς.
Σε ακόμη χειρότερα παιχνίδια του μυαλού οδηγεί η συμφωνία για την εκχώρηση των 14 αεροδρομίων. Μια συμφωνία που ήταν στο συρτάρι του ΤΑΙΠΕΔ επί 12 μήνες, κατά την διάρκεια των οποίων δεν έγινε καμία προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης. Έρχεται τώρα προς ψήφιση ακριβώς η ίδια συμφωνία που ήταν έτοιμη προς ψήφιση τον Δεκέμβριο του 2014 και που ο Σύριζα χαρακτήριζε «ξεπούλημα». Τώρα, ο Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ μιλά για εξαιρετική συμφωνία, που θα αναβαθμίσει τα αεροδρόμια και θα φέρει και άλλες επενδύσεις. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Σπίρτζης λέει ότι θα έπρεπε να ντρέπεται η αντιπολίτευση που έφτασε σε μια τέτοια συμφωνία, αυτήν δηλαδή που υπέγραψε προχθές ο ίδιος, ενώ διαφωνεί κάθετα. Φωτιά στα μυαλά μας.
Χ.Δ.
