«Δικτατορία του ευρώ» καταγγέλλουν οι «επαναστάτες της δραχμής»
28 χρόνια από το θάνατο του Αλέξανδρου Μπαλτατζή
Όσο και αν καμιά φορά, λόγω προσωπικών αυταπατών, σπεύδουμε να χαρακτηρίσουμε έναν πολιτικό άνδρα ως ηγέτη, η πραγματικότητα αυτού του τόπου είναι εντελώς διαφορετική. Στην πραγματικότητα λίγοι ήταν οι πολιτικοί ηγέτες του σύγχρονου ελληνικού κράτους, ίσως μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, και ανάμεσα σε αυτούς αδιαμφισβήτητη θέση έχει ο Αλέξανδρος Μπαλτατζής. Στους νεώτερους μπορεί να μην λέει πολλά το όνομά του αλλά το στίγμα και το έργο που άφησε στον αγροτικό κόσμο της χώρας παραμένει ακόμα και σήμερα δραστικό. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που ο Αλέξανδρος Μπαλτατζής κατάφερε να συγκαταλέγεται στο βάθρο των πολιτικών ηγετών αυτού του τόπου, γιατί κατάφερε να παραγάγει έργο πριν κατέβει στο στίβο της πολιτικής.
Προχθές συμπληρώθηκαν 28 χρόνια από το θάνατο του, το όραμα όμως του Πόντιου από το Νεοχώρι Σταυρουπόλεως Ξάνθης παραμένει ακόμα επίκαιρο για τον αγροτικό κόσμο της χώρας και ένα καλό παράδειγμα για τους παρόντες πολιτικούς που ευαγγελίζονται την ανάκαμψη της χώρας μέσω του πρωτογενούς τομέα…
Γ.Δ.
Τύποις φύλακες
Δίχως τέλος το «πλιάτσικο» σε σχολεία από τους «κυνηγούς» που χτυπούν αδιακρίτως και παίρνουν ότι βρουν μπροστά τους. Εγείρεται όμως ένα απλό ερώτημα. Οι υπάρχοντες σχολικοί φύλακες που τόσος ντόρος έγινε με την επαναπρόσληψή τους, με τι ακριβώς ασχολούνται; Ή μήπως κι αυτοί επειδή έκλεισαν τα σχολεία πήγαν διακοπές; Κι αν υποθέσουμε ότι είναι εδώ και δεν φύγαν, βρίσκονται στα σχολεία και τα φυλούν;
Ή είναι φύλακες για τους τύπους;
Γ.Δ.
Επίθεση στον ιδιωτικό τομέα
Τα νούμερα είναι αμείλικτα και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Η φορολογία επιχειρήσεων στη Βουλγαρία είναι 10%, στην Κύπρο 12% και στην Ελλάδα 26 και θα γίνει 29%!
Χώρια όλα τ’ άλλα επιβαρυντικά, κυρίως της γραφειοκρατίας που βάζει εμπόδια συνήθως, ενώ συχνά απλώνει και το χέρι «για να τα πάρει» κάτω από το τραπέζι.
Γι’ αυτό φεύγουν ελληνικές επιχειρήσεις στις χώρες αυτές. Διότι εκεί (και στην Τουρκία επίσης), σέβονται το επιχειρείν και τον επιχειρηματία και δεν του δημιουργούν σκόπιμα εμπόδια, δεν τον βλέπουν ως εχθρό του λαού αλλά βοηθό και συμπαραστάτη του λαού.
Όταν δεκάδες χρόνια τώρα έχει κατηγορηθεί ο ιδιωτικός τομέας από πολιτικές παρατάξεις, όταν στην εκπαίδευση θεοποιείται το οτιδήποτε κρατικό και συκοφαντείται το ιδιωτικό (γι’ αυτό και δεν έχουμε ιδιωτικά Πανεπιστήμια όπως αλλού), όταν λείπει τελείως από τα σχολεία μάθημα για την νεανική και γυναικεία επιχειρηματικότητα, τι καλό μπορεί να περιμένει κανείς, αλήθεια για το μέλλον της χώρας;
Γ.Δ.
Χωρίς μέλλον;
Η επιλογή ενός γιγάντιου δημόσιου τομέα κι εξαφάνιση του ιδιωτικού, ως γνωστόν έχει δοκιμαστεί πριν χρόνια κι εγκαταλειφθεί λόγω αποτυχίας μάλιστα και με ανθρώπινα θύματα λόγω λιμοκτονίας εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αυτά σήμερα ανήκουν στο παρελθόν και η μόνη χώρα που επιμένει να τα εφαρμόζει είναι η Βόρεια Κορέα. Το ότι υπάρχουν άνθρωποι και στη χώρα μας που διακατέχονται από παρόμοιες ιδέες, δικαίωμά τους. Το άσχημο και τραγικό είναι ότι που επιθυμούν να τις εφαρμόσουν κιόλας. Και συνεχίζουν να μιλούν για κρατισμό, για επιστροφή σε μια αντίληψη που η ιστορία και η πραγματικότητα έχουν απορρίψει.
Είναι τραγικό, στην Ευρώπη στον 21ο αιώνα, να υποστηρίζονται τέτοιες ιδέες. Γι’ αυτό και το μέλλον της χώρας δεν είναι ευοίωνο.
Γ.Δ.
Δικαιώθηκαν οι Δήμαρχοι
Εκ των πραγμάτων δικαιώθηκαν οι ΟΤΑ που αρνούνταν να δώσουν τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, προκειμένου να τα διαχειριστεί η κυβέρνηση προς αντιμετώπιση του προβλήματος της ρευστότητας που η ίδια δημιούργησε. Είχαν δίκαιο όσοι Δήμαρχοι δεν παρέδωσαν τα αποθεματικά τους σε μια κυβέρνηση που ο υπουργός των Οικονομικών κ. Βαρουφάκης εφάρμοζε το plan Β αρχικά για το παράλληλο νόμισμα και τελικά για την επιστροφή στη Δραχμή. Είχε κλονιστεί η εμπιστοσύνη των δημάρχων στην κυβέρνηση και στον υπουργό που κωλυσιεργούσε επί πεντάμηνο μέχρι να εφαρμόσει την κρυφή ατζέντα και να μας εισάγει στην κόλαση των Capital controls, που κόστισε αρκετά δις ευρώ σε βάρος της χώρας και των πολιτών. Πέραν του ότι έπληξε την αξιοπιστία του τραπεζικού μας συστήματος.
Γ.Δ.
Φουσκωμένη η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης
Όσοι φορολογούμενοι έχουν ετήσιο καθαρό εισόδημα από 12.000 έως 30.000 ευρώ δεν θα έχουν την παραμικρή επιβάρυνση στην έκτακτη εισφορά. Για όσους έχουν υψηλότερα εισοδήματα, η καμπάνα των επιβαρύνσεων θα χτυπήσει ενδεχομένως και μέσα στον Αύγουστο.
Στο υπουργείο Οικονομικών και τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα τον τρόπο με τον οποίο θα εισπράξουν αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2015 τη νέα φουσκωμένη έκτακτη εισφορά.
Λύσεις πολλές δεν υπάρχουν. Είτε από τον Αύγουστο, το πολύ Σεπτέμβριο, θα αυξηθεί η παρακράτηση αναδρομικά από τον Ιανουάριο είτε οι επιβαρύνσεις θα εισπραχθούν μέσω των εκκαθαριστικών της δήλωσης με νέα εκκαθάριση. Το μόνο δεδομένο είναι ότι ο προϋπολογισμός χρειάζεται φέτος τα έξτρα 251 εκατ. ευρώ από την αύξηση της εισφοράς.
Με την αύξηση της μηνιαίας παρακράτησης η επιβάρυνση είναι σημαντική, αλλά σπάει σε δόσεις.
Για φορολογούμενο με καθαρό εισόδημα 32.000 ευρώ, στο οποίο αναλογούσε πριν από την αύξηση ετήσια εισφορά 448 ευρώ (παρακράτηση 37,30 ευρώ το μήνα εφόσον είναι μισθωτός ή συνταξιούχος) και τώρα αυξάνεται σε 640 ευρώ τον χρόνο (παρακράτηση 53,30 ευρώ τον μήνα), από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο θα πρέπει να παρακρατούνται 75,70 ευρώ τον μήνα για να βγουν τα σπασμένα από τις αρχές του έτους.
Γ.Δ.
Τα ελληνικά ξενοδοχεία κέρδισαν τον ανταγωνισμό
Υψηλότερος είναι ο γενικός δείκτης ικανοποίησης των πελατών σε ελληνικά ξενοδοχεία για το πρώτο εξάμηνο του έτους, σε σχέση με ανταγωνιστικούς προορισμούς. Τα σχετικά στοιχεία της Global Review Index αφορούν έρευνα αξιολογήσεων από 94.940 πελάτες ελληνικών ξενοδοχείων και 455.852 πελάτες ανταγωνιστικών προορισμών. Ο δείκτης ικανοποίησης για την Ελλάδα βρίσκεται στο 84,3%. Στην υψηλότερη θέση ικανοποίησης βρίσκονται η Ήπειρος και οι Κυκλάδες, με ποσοστά 88,6% και 88% αντίστοιχα. Η Σαντορίνη και η Μύκονος κερδίζουν τη μάχη του ανταγωνισμού σε επίπεδο ικανοποίησης στη σύγκριση που γίνεται με ανταγωνιστικούς προορισμούς όπως το Σεντ Τροπέ, η Σαρδηνία και η Ίμπιζα. Επίσης, υψηλότερος είναι ο δείκτης ικανοποίησης για τη Χαλκιδική και την Κρήτη στη σύγκριση που γίνεται με τη Μαγιόρκα, τη Μπαρμπέγια, το Μποντρούμ, το Ρίμινι και την Αττάλεια. Από την άλλη πλευρά, η Αθήνα υστερεί έναντι της Κωνσταντινούπολης και της Βαρκελώνης, ενώ υπερτερεί έναντι της Ρώμης. Η Θεσσαλονίκη είναι η μόνη περιοχή με δείκτη κάτω από το 80% και υστερεί έναντι της Μπολόνια και της Σμύρνης. Στα επιμέρους αποτελέσματα της έρευνας καταγράφεται αύξηση κατά 1% στον δείκτη εστίασης στην Ελλάδα και πτώση στην εξυπηρέτηση (-4,9%), στην σχέση ποιότητας-τιμής (-0,4%) και τοποθεσίας (-0,8%). Η χώρα μας στην εστίαση μοιράζεται την 2η θέση με τη Γαλλία, ενώ στον τομέα της εξυπηρέτησης βρίσκεται στην 4η θέση.
Καλοκαίρι των… σκουπιδιών
Τους καλοκαιρινούς μήνες γίνονται οι περισσότερες μετακομίσεις, ανακαινίσεις, βαψίματα και ‘’φρεσκαρίσματα’’ σε σπίτια και καταστήματα. Πολλοί αποφασίζουμε να ξεφορτωθούμε φθαρμένα αντικείμενα, να αντικαταστήσουμε παλιά με νεώτερα κ.ο.κ. Πού πάνε, όμως, όλα αυτά που πετάμε; Στα σκουπίδια φυσικά, θα πει κάποιος. Το πρόβλημα είναι ότι δεν πάνε όλα ΜΕΣΑ στα σκουπίδια. Συνήθως είναι διασκορπισμένα γύρω τριγύρω. Βαλίτσες, πολυθρόνες, στρώματα, κιβώτια, μπαούλα, έπιπλα, ακόμη και ηλεκτρικές συσκευές, είναι αφημένα δίπλα από κάδους απορριμμάτων. Τουλάχιστον, να έχουμε την ευαισθησία να επικοινωνήσουμε με την υπηρεσία καθαριότητας του δήμου και να ενημερώσουμε ότι θα βγάλουμε ή έστω βγάλαμε έξω κάτι ογκώδες ή βαρύ, για να φροντίσουν για την μεταφορά του.
Χ.Δ.
Να μείνει κανείς ή να μην μείνει;
Σε συζητήσεις με διάφορους φίλους το θέμα που κυριαρχεί συνήθως είναι ποιος από μας σκοπεύει να φύγει από την χώρα και ποιος όχι και γιατί. Ο ένας φεύγει μόνιμα Αγγλία, ο άλλος το σκέφτεται σοβαρά αλλά δεν ξέρει για που, ο άλλος θα ήθελε, αλλά θεωρεί πως είναι μεγάλος ηλικιακά πια για να το τολμήσει κλπ. Δεν θα μιλήσω προσωπικά, γιατί είμαι δεμένος κυρίως με ανθρώπους εδώ. Πολλοί όμως επιμένουν ότι δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση, που ίσως διαχειρίζεται. Αυτό που νιώθουν πως δεν μπορούν να διαχειριστούν πλέον είναι η νοοτροπία του λαού μας, που εξελίσσεται σε ασθένεια κολλητική. Μίζεροι άνθρωποι που μισούν οτιδήποτε διαφορετικό από αυτούς. Ετοιμοπόλεμοι χουλιγκάνοι που αρέσκονται στις κρεμάλες και στους απαγχονισμούς για όποιον θεωρούν υπαίτιο. Φυλακολάγνοι που θέλουν να βλέπουν ανθρώπους να σαπίζουν σε κελιά εξαιτίας οικονομικών οφειλών ή καταχρήσεων. Άνθρωποι που ενώ μιλούν για κράτος πρόνοιας, πετούν τα σκουπίδια τους έξω από τον κάδο. Τύποι που αποφασίζουν για την χώρα με βάση το πορτοφόλι τους. Παραβάτες του ΚΟΚ που όταν τους λες πως παραβίασαν σήμα ή προτεραιότητα, σε βρίζουν. Ευαίσθητοι που θεωρούν πως η ελευθερία του λόγου συνάδει με την ελευθερία της καφρίλας εναντίον των άλλων. Για όλα αυτά κάποιοι φεύγουν, για να μην καταλήξουν μια μέρα να κουβαλούν πάνω τους ως συνήθεια οτιδήποτε από τα παραπάνω.
Χ.Δ.
Σαφάρι από την Εφορία στα μαγαζιά της Ξάνθης
Καλοκαιρινή εξόρμηση στα καφέ μπαρ, ταβέρνες, τσιπουράδικα ουζερί και παντός είδους καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος επιχειρούν συνεργεία εφοριακών της ΔΟΥ Ξάνθης υλοποιώντας την απόφαση του Υπουργείου για εντατικούς ελέγχους αν κόβουν αποδείξεις και αν τηρούν του νέους συντελεστές του ΦΠΑ. Οι περισσότεροι καταστηματάρχες είναι ενήμεροι και τους περιμένουν… γι αυτό και είναι τυπικοί με τις αποδείξεις γιατί φοβούνται τα τσουχτερά πρόστιμα. Στην πλειοψηφία τους τα μαγαζιά της πόλης δεν αύξησαν τις τιμές τους, πράγμα που σημαίνει ότι απορρόφησαν τον ΦΠΑ, παρότι άλλα έλεγε ο πρόεδρος του σωματείου τους. Προκειμένου να χάσουν την πελατεία τους προτιμούν να μειώσουν το ποσοστό του κέρδους τους και να κερδίσουν από τους τζίρους που κάνουν.
Μ.Ξ.
Πάλι το αδιαχώρητο στην οδό Ορφέως
Και μπορεί όλοι να γκρινιάζουμε για τα μέτρα και τον …κακό μας τον καιρό αλλά τα μαγαζιά της πόλης κάθε βράδυ είναι γεμάτα, ιδιαίτερα της Παλιάς Πόλης. Και μπορεί στη οδό Ορφέως να κέρδισε ο δήμος αφού τουλάχιστον ένα από τα δύο καφέ – μπαρ δεν έβγαλε τραπέζια έξω ενώ το άλλο έβγαλε λίγα αλλά και πάλι δεν εξασφάλισε την ελεύθερη διέλευση πεζών και οχημάτων έκτακτης ανάγκης! Κι αυτό γιατί οι νεολαίοι κάθονται όρθιοι μέσα στον δρόμο με το ποτό στο χέρι και πάλι δημιουργώντας το αδιαχώρητο. Τι κατάφερε δηλαδή ο δήμος; Άσε που παίρνουν μπύρες από τα περίπτερα και τις πίνουν εκεί και έτσι χάνουν και τα μαγαζιά!
Μ.Ξ.
