Παρέμβαση από το καφέ-μπαρ «Αλχημείο» για τον παραδοσιακό οικισμό, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην περιοχή και τη στάση του δήμου
Παρουσίαση της κατάστασης με νηφαλιότητα και προτάσεις με σοβαρότητα για την ανάπτυξη της Παλιάς Πόλης με διάλογο και αποτελεσματικότητα
Με αφορμή τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες την Παλιά Πόλη και έχοντας βιώσει στο πετσί μας τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν εδώ και 4 χρόνια, νιώθουμε ότι πρέπει να προβάλλουμε και τη δική μας θέση σχετικά με την απαράδεκτη και ανήθικη συλλήβδην στοχοποίηση της επιχειρηματικότητας που ισχύει στην Παλιά Πόλη.
Όταν το 1996 δημοσιευόταν το Προεδρικό Διάταγμα για την αναθεώρηση του ρυμοτομικού σχεδίου και άλλων πολεοδομικών ρυθμίσεων για την Παλιά Πόλη (ΦΕΚ, Τεύχος Δ’, αριθμ. 1037/11.09.1996), έμπαιναν οι βάσεις για ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο θα επέτρεπε την ήπια τουριστική και επιχειρηματική ανάπτυξη της Παλιάς Πόλης. Είναι σαφές ότι το πνεύμα του νομοθετήματος προκρίνει σαφώς το «άνοιγμα» της Παλιάς Πόλης σε όλη την κοινωνία της Ξάνθης. Το δίκτυο Πεζοδρόμων που θεσπίζει, στόχο έχει να προσελκύσει τους πολίτες της Ξάνθης στις ομορφιές της Παλιάς Πόλης, αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων και καθιστώντας τον παραμελημένο διατηρητέο οικισμό σε συνέχεια της γνωστής «βόλτας» που ξεκινούσε από την κεντρική πλατεία και κατέληγε στο ύψος του Ξενία.
Σε δεύτερο επίπεδο, σύμφωνα με το άρθρο 5, παρ. 4, δίνεται η δυνατότητα στην Πολεοδομική Υπηρεσία του Δήμου να ορίσει κοινόχρηστους χώρους (σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις) στους οποίους μπορούν να αναπτυχθούν τραπεζοκαθίσματα (υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όρους) από τα όποια καταστήματα Υγειονομικού ενδιαφέροντος επιχειρήσουν στην περιοχή. Δινόταν λοιπόν η δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο να καταρτίσει Κανονιστική Πράξη (σε συνεργασία και διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς όπως κάτοικοι Παλιάς Πόλης και επιχειρηματίες) σχετικά με τους όρους και προϋποθέσεις επιχειρηματικότητας στον ευαίσθητο πολεοδομικό ιστό της Παλιάς Πόλης διασφαλίζοντας:
Α. Υγιή επιχειρηματικό ανταγωνισμό στην περιοχή
Β. Αυστηρά ελεγχόμενη και αστυνομευόμενη ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων
Γ. Ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες του παραδοσιακού οικισμού (στενοί, δρόμοι, κοντινές αποστάσεις οικιών, διαφύλαξη περιβαλλοντικής και πολεοδομικής αισθητικής)
Δ. Διαφύλαξη της ποιότητας ζωής των κατοίκων του οικισμού (εξασφάλιση οδικών διόδων, θέσεις πάρκινγκ, θέσπιση ορίων στα ωράρια λειτουργίας καταστημάτων και μουσικής)
Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, τα τελευταία χρόνια επενδύθηκαν πολλά κοινοτικά κυρίως κονδύλια στην ανακαίνιση πολλών κτιρίων μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων και στη συνέχεια επενδύθηκε πολύς κόπος (υλικός και ψυχικός) στην ανάπτυξη επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος και όχι μόνο, ως πολύ λογική συνέπεια του πλαισίου που θεσπίστηκε από το Προεδρικό Διάταγμα.
Τη στιγμή λοιπόν που όλα τα προηγούμενα χρόνια η ιδιωτική πρωτοβουλία αξιοποίησε όλα τα εργαλεία που είχε στη διάθεσή της (κοινοτικά κονδύλια, ίδιοι πόροι, το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα) και δημιουργούσε σιγά-σιγά την «πιάτσα» της Παλιάς Πόλης, ο Δήμος ήταν ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΩΝ. Σχεδόν 20 χρόνια από την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος, ο Δήμος δεν κατάφερε (ή δεν είχε την πολιτική βούληση) να το εφαρμόσει και να θεσπίσει βασιζόμενος σε αυτό μια Κανονιστική Πράξη που θα διασφάλιζε από τη μια την ήπια ανάπτυξη της Παλιάς πόλης και από την άλλη την διασφάλιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της.
Αντί των παραπάνω, ο Δήμος εν γνώσει του (δεν νοείται άγνοια νόμου ούτε από φυσικό ή νομικό πρόσωπο, πόσο μάλλον από δημοτική αρχή) ψήφιζε μέσω του Δημοτικού Συμβουλίου αποφάσεις που έρχονταν σε αντίθεση με το Προεδρικό Διάταγμα, όπως ενδεικτικά η απόφαση 397/2007, η οποία μεταξύ άλλων θέσπιζε λωρίδα διέλευσης ΑΜΕΑ στις οδούς Φιλ. Αμοιρίδη και Ορφέως, παραβλέποντας ότι οι εν λόγω οδοί θα έπρεπε να ήταν ήδη πεζόδρομοι και άρα η θέσπιση λωρίδας διέλευσης ΑΜΕΑ και μάλιστα στην άκρη του δρόμου ήταν άσκοπη και καταχρηστική. Σε επανειλημμένες αιτήσεις μας στο Δήμο για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων από την επιχείρησή μας, αυτές απορρίπτονταν αγνοώντας προκλητικά το ΠΔ και μνημονεύοντας ΜΟΝΟ την παραπάνω απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου. Παρόλα αυτά έχουμε στα χέρια μας έγγραφα των τεχνικών υπηρεσιών στα οποία ύστερα από αίτησή μας χαρακτηρίζουν οι ίδιες τις παραπάνω οδούς ως πεζοδρόμους με βάση το ΠΔ. Το μνημονεύουν οι ίδιοι κι όμως δεν το εφαρμόζουν. Η απόλυτη παράνοια!
Την ίδια στιγμή ο Δήμος εφάρμοζε το ΠΔ στην οδό Μαλετσίδου (και ορθά) με αποτέλεσμα τα καταστήματα να έχουν αναπτύξει νόμιμα τα τραπεζοκαθίσματά τους, απολαμβάνοντας ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον χωρίς την παραμικρή ενόχληση από τις αρχές (Αστυνομία, Δημοτική Αστυνομία) ή τους κατοίκους.
Τα παραπάνω, φανερώνουν μια απροκάλυπτη συνειδητή ή ασυνείδητη (αυτό μόνο οι ίδιοι το ξέρουν) πολιτική δύο ταχυτήτων (a la carte). Όσοι λοιπόν φωνάζουν και σκίζουν τα ιμάτιά τους για την εφαρμογή της νομιμότητας καλυμμένοι πίσω από καταχρηστικές αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων (βλέπε απόφαση 397/2007) απλώς υποκρίνονται και εκτίθενται ανεπανόρθωτα στα μάτια των συμπολιτών μας για τους πραγματικούς τους στόχους.
Η εμμονή του Δήμου σε καταχρηστικές αποφάσεις και σε επιλεκτικές νομοθεσίες παραβλέποντας σκοπίμως τη νέα πραγματικότητα δημιούργησε μια εκρηκτική κατάσταση με επιλεγμένες στοχοποιήσεις καταστημάτων, πυροδότηση τσαμπουκάδων και ανυπακοής από μέρος των καταστηματαρχών και υπερβολές από όλες τις πλευρές (υπέρογκα πρόστιμα βασιζόμενα σε έωλες νομοθεσίες, συλλήβδην καταγγελίες από τους κατοίκους της παλιάς πόλης, προκλητικές αναπτύξεις τραπεζοκαθισμάτων ακόμα και πάνω σε πεζοδρόμια και εσοχές). Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν η πλήρης απορρύθμιση της παλιάς πόλης με ουσιαστική υποβάθμιση της ζωής των μόνιμων κατοίκων σε συνδυασμό με την ισχύ ενός ανυπέρβλητου αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων εντός και πέριξ της Παλιάς Πόλης με εκατέρωθεν καταγγελίες, αλληλοφαγώματα και κάθε είδους αντιδικίες της ντροπής.
Έχοντας υπόψη ότι η δυνατότητα ελεγχόμενης ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων είναι αναγκαία συνθήκη για την βιώσιμότητα μιας επιχείρησης σε μια χώρα με 7 μήνες καλοκαίρι, ως «Αλχημείο» προτείνουμε τα παρακάτω ως πακέτο λύσης του προβλήματος:
Α. Άμεση εφαρμογή του ΠΔ για τις οδούς Φιλ. Αμοιρίδη και Ορφέως. Λειτουργία τους ως πεζόδρομοι και αναγκαίες ρυμοτομικές ρυθμίσεις για την ομαλή κίνηση οχημάτων των μόνιμων κατοίκων της παλιάς πόλης.
Β. Θέσπιση Κανονιστικής Πράξης με θέμα: «Ορισμός κοινοχρήστων χώρων για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων. Όροι, προϋποθέσεις και κανόνες λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στην Παλιά Πόλη Ξάνθης» με βάση το άρθρο 5, παρ. 4 του Π.Δ. Διαβούλευση με συμμετοχή των κατοίκων Παλιάς Πόλης, των επιχειρηματιών της περιοχής, της Αστυνομίας, τεχνικών υπηρεσιών, πολεοδομίας και φυσικά της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής. Ενδεικτικά θέματα προς διαβούλευση: Χώροι ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων, ωράριο μουσικής, ωράριο λειτουργίας καταστημάτων, διαφύλαξη της αισθητικής του περιβάλλοντος χώρου (απαγόρευση ομπρελών, φρακτών, μανιταριών κ.τ.λ.)
Γ. Ισχυρή αστυνόμευση και έλεγχος ορθής λειτουργίας της Κανονιστικής Πράξης. Επιβολή υψηλών προστίμων με έσχατη ποινή την οριστική ανάκληση αδείας καταστήματος
Οι κύριοι «υπεύθυνοι» αιρετοί και όχι μόνο αρμόδιοι για το μπάχαλο της Παλιάς Πόλης ας έχουν στο μυαλό τους τα παρακάτω:
Α. Η Παλιά Πόλη δεν ανήκει σε κανέναν αλλά σε όλους τους κατοίκους της Ξάνθης. Είναι αποκλειστική ευθύνη του Δήμου να εφαρμόζει το Νόμο χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους προφυλάσσοντας ταυτόχρονα την υγιή επιχειρηματικότητα και την ποιότητα ζωής στην Παλιά Πόλη (το ένα δεν αναιρεί το άλλο). Ας μη ξεχνάμε δε και το γεγονός ότι οι οδοί Αμοιρίδη και Ορφέως ήταν ανέκαθεν οδοί με καταστήματα εμπορικής χρήσης (ξυλουργεία, καφενεία, γαλακτοπωλεία, κ.α.).
Β. Σε καιρούς βαθιάς οικονομικής κρίσης (και όχι μόνο δυστυχώς), τα καταστήματα της Παλιάς Πόλης συνεισφέρουν στη μείωση της ανεργίας, πληρώνουν εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, πληρώνουν φόρους και δημοτικά τέλη και εν τέλει συνεισφέρουν στην ανάπτυξη για την οποία όλοι κόπτονται.
Γ. Με τα όποια λάθη τους οι επιχειρηματίες της Παλιάς Πόλης καταφέρανε να δημιουργήσουν μια «πιάτσα» στην Παλιά Πόλη με αξιόλογη αισθητική και αυξημένη προστιθέμενη τουριστική αξία προς όφελος όλων. Αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να προστατευθεί. Δεν υπάρχει παλιά πόλη σε ολόκληρη την Ευρώπη στην οποία να μην λειτουργεί δίκτυο πεζοδρόμων σε συνδυασμό με ήπια ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων. Με την ήπια ανάπτυξη της Παλιάς Πόλης, αναδεικνύεται και το μοναδικό σοβαρό τουριστικό προϊόν της πόλης
Δ. Τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος αποτελούν αναπόσπαστο κρίκο μιας ευρύτερης οικονομικής δραστηριότητας που περιλαμβάνει κάβες, εταιρίες τροφοδοσίας καταστημάτων, δικαιώματα μουσικής ακρόασης (ΑΕΠΙ), τεχνίτες για συντηρήσεις-υποδομές (ψυκτικοί, μαραγκοί, υδραυλικοί)
Ε. Είναι αυτονόητο ότι αν κάποιος θέλει να διαχωρίσει, να απομονώσει και να τιμωρήσει την επιχειρηματική ασυδοσία σε μια περιοχή οφείλει να εφαρμόζει ξεκάθαρους και αυστηρούς κανόνες τους οποίους ως Δημοτική Αρχή θα έχει και την ευθύνη για την τήρησή τους (βλέπε αστυνόμευση).
Προς τούτο μια Κανονιστική Πράξη με ξεκάθαρους όρους, προϋποθέσεις και κανόνες, θα διαφύλαττε αφενός τον υγιή ανταγωνισμό προστατεύοντας τους νόμιμους επιχειρηματίες, αφετέρου την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Παλιάς Πόλης. Με απλά λόγια: Η απουσία κανόνων ευνοεί την παρανομία. Εκτός κι αν κάποιοι βολεύονται από αυτή την απαράδεκτη κατάσταση
Είναι επείγον σε αυτή την πόλη να επικρατήσει επιτέλους η κοινή λογική και ο κοινός τόπος. Η νομιμότητα δεν μπορεί να είναι επιλεκτική ούτε να ευνοεί μόνο κάποια συμφέροντα , συντεχνίες ή κατοίκους. Πρέπει να ευνοεί το σύνολο και πρέπει να εφαρμόζεται στο σύνολό της. Οι διάφοροι αιρετοί αρμόδιοι και οι συν αυτοίς, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι η υπόληψη των επιχειρηματιών, η κατοχύρωση του υγιούς ανταγωνισμού και η διαφύλαξη της ποιότητας ζωής στην Παλιά Πόλη είναι πολύ σοβαρή και δύσκολη υπόθεση. Μαφιόζικες συμπεριφορές, επιλεκτικές στοχοποιήσεις, πελατειακές και προσωπικές διευκολύνσεις εις βάρος τρίτων, κομματικά παιχνίδια δεν έχουν θέση στην Παλιά Πόλη. Σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθούμε όλοι στα δικαστήρια κατηγορώντας αλλήλους. Θα είναι η μέγιστη ντροπή μας, αλλά για πολλούς (συμπεριλαμβανομένου και του Αλχημείου) θα είναι και η τελευταία μας άμυνα.
Επιτέλους οι αρμόδιοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους!
Καλούμε σε διάλογο μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων εδώ και τώρα για τάχιστη έκδοση Κανονιστικής Πράξης στη βάση του Π.Δ. ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημα.
Από το «Αλχημείο»
