Πώς γιορτάζεται η Μουσουλμανική αυτή γιορτή
Λιγότερη εργασία, TV, καλοπέραση
Τη Δευτέρα 28 Ιουλίου τερματίζεται η περίοδος του Ραμαζανιού για τους μουσουλμάνους κατοίκους της περιοχής μας. Όλες αυτές τις ημέρες που διαρκεί η θρησκευτική αυτή γιορτή της νηστείας, προσευχής και ελεημοσύνης, υλοποιούνται (και τηρούνται) κάποια θρησκευτικά έθιμα στις μουσουλμανικές χώρες, τα οποία βέβαια δεν είναι ιδιαίτερα ορατά στους χριστιανούς κατοίκους. Για το λόγο αυτό, τόσο της ενημέρωσης όσο και της γνωριμίας μιας θρησκευτικής γιορτής που υπάρχει δίπλα μας, παραθέτουμε τα παρακάτω στοιχεία για τους αναγνώστες μας, χριστιανούς αλλά και μουσουλμάνους.
Τι είναι το Ραμαζάνι νηστείας
Το 1960, ο Χαμπίμπ Μπουργκίμπα, ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τυνησίας, αποπειράθηκε. δίχως όμως επιτυχία, να το καταργήσει. Το Ραμαζάνι είναι ο ιερός μήνας του Ισλάμ, αλλά στο Κοράνι προβλέπεται πως σε ειδικές περιπτώσεις, όπως ο πόλεμος σαν και αυτόν που μαίνεται στη Συρία και στο Ιράκ και μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, οι πιστοί μπορούν να μην τηρήσουν όλα όσα επιτάσσει η θρησκεία τους αναφορικά με αυτήν τον ιερό μήνα. Και η Τυνησία εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε πόλεμο, όχι με κάποιον φυσικό εχθρό, αλλά με την υπανάπτυξη, υποστήριζε ο Μπουργκίμπα.
Ο τυνήσιος πολιτικός τελικά δεν κατάφερε να πείσει το θρησκευτικό κατεστημένο της χώρας του, με αποτέλεσμα η ιδέα του να μην προταθεί ξανά από κανέναν. Από τότε όμως έως σήμερα, κάθε χρόνο σχεδόν, λίγο πριν από τη νέα Σελήνη του ένατου μήνα του μουσουλμανικού ημερολογίου που σηματοδοτεί την έναρξη αυτής της γιορτής νηστείας, προσευχής και ελεημοσύνης, η δημόσια συζήτηση αναφορικά με τις λιγότερο πνευματικές και αρνητικές πτυχές της φουντώνει καθώς το Ραμαζάνι. πέραν του ότι αλλάζει τη συμπεριφορά και τις καθημερινές συνήθειες 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, αποτελεί μια επίπονη διαδικασία για τις οικονομίες των μουσουλμανικών χωρών, από τη Σενεγάλη έως την Ινδονησία.
Κατά τη διάρκεια των 29 ή 30 ημερών, εξαρτάται από τη Σελήνη, που γιορτάζεται το Ραμαζάνι, τα πάντα στον μουσουλμανικό κόσμο αλλάζουν. Από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου, οι μουσουλμάνοι όλης της γης δεν μπορούν να φάνε ούτε να πιουν και ούτε να καπνίσουν. Τα εργοστάσια και τα γραφεία δεν σταματούν τη λειτουργία τους αλλά οι ρυθμοί των εργαζομένων μειώνονται, όπως και τα ωράριά τους, ειδικά αν το Ραμαζάνι πέφτει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όπως φέτος. Η παραγωγικότητα, υποστηρίζει ο ιορδανός οικονομολόγος Σαμίρ Σουνουκρότ, παρουσιάζει μείωση 35% με 50%.
Σύμφωνα με το τελετουργικό που ανάγεται στα χρόνια του Μωάμεθ, για να ολοκληρώσουν την καθημερινή νηστεία τους οι πιστοί οφείλουν να φάνε τρεις χουρμάδες και να πιούνε μια γουλιά νερό. Όμως μετά το λιτό αυτό γεύμα, γνωστό ως ιφτάρ, ακολουθεί ένα πλούσιο, σχεδόν εορταστικό δείπνο, τα εκλεκτά και υπερβολικά, σε ποσότητα, εδέσματα του οποίου θυμίζουν τα χριστουγεννιάτικα δείπνα των Δυτικών. Όσον αφορά τους φτωχούς, γι’ αυτούς φροντίζουν οι κυβερνήσεις και οι φιλανθρωπικές οργανώσεις των χωρών τους, διοργανώνοντας μαζικά συμπόσια οε πλατείες και κεντρικούς δρόμους, καθώς και οι εύποροι συμπολίτες τους, οι οποίοι, ακολουθώντας την παράδοση που επιτάσσει τη φιλευσπλαχνία κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, προσφέρουν αφειδώς.
Το αποτέλεσμα είναι, σύμφωνα με τις στατιστικές, η αύξηση της κατανάλωσης τροφίμων κατά 30% οε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο. Όμως αυτός ο καταναλωτικός παροξυσμός αποτελεί μια πρόκληση για τις κυβερνήσεις των μουσουλμανικών κρατών καθώς καλούνται να εξασφαλίσουν επαρκή αποθέματα τροφίμων (στη Βόρεια Αφρική, για παράδειγμα, κατά την περίοδο του Ραμαζανιού διπλασιάζεται η ζήτηση αβγών), να περιορίσουν την κερδοσκοπία και να κρατήσουν σε χαμηλό επίπεδα τον πληθωρισμό.
Ωστόσο το Ραμαζάνι δεν επιφέρει αύξηση μόνο της κατανάλωσης τροφίμων αλλά και των τηλεοπτικών παραγωγών. Κατά τη διάρκεια του ιερού αυτού μήνα, ο χρόνος που περνούν οι μουσουλμάνοι μπροστά από τις τηλεοράσεις τους διπλασιάζεται. Ιστορικές, συναισθηματικές, ακόμη και κωμικές σειρές και κάθε λογής τηλεοπτικά παιχνίδια μαγνητίζουν τους μουσουλμάνους τηλεθεατές, με αποτέλεσμα τα έσοδα των τηλεοπτικών σταθμών να εκτοξεύονται στα ύψη. Τα χρήματα που συρρέουν στα ταμεία τους από τις διαφημίσεις την περίοδο του Ραμαζανιού αποτελούν το ¼ των ετήσιων εσόδων τους. Στο μεταξύ η Μέση Ανατολή εξακολουθεί να φλέγεται.
