Ολόκληρο το κτήριο, μια ζωντανή ψυχή
«Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε» ήταν η υπόσχεση που δόθηκε από τους μικρούς μαθητές και από τους δασκάλους
Ήταν πριν από 80 χρόνια περίπου όταν το κουδούνι του 4ου Δημοτικού Σχολείου κάλεσε για πρώτη φορά τους μαθητές του. Ένα ιστορικό κτήριο που φιλοξένησε γενιές ολόκληρες μαθητών, πληθώρα δασκάλων και διοικήθηκε από 23 Διευθυντές, καθώς ξεκίνησε να λειτουργεί το 1930, με μόνη διακοπή την περίοδο της Κατοχής (1941-1944).
Ορμώμενοι από την ενότητα «Κτήρια» του σχολικού βιβλίου της Γλώσσας της ΣΤ’ Δημοτικού, οι τελειόφοιτοι μαθητές, σε συνεργασία με τις δασκάλες τους (Ειρήνη Νουσουρούδη και Βάσω Καρακασίδου), αποφάσισαν να ερευνήσουν την ιστορία του κτηρίου και να την παρουσιάσουν στους γονείς τους αλλά και σε όσους τους τίμησαν την Πέμπτη το βράδυ με την παρουσία τους.
«Τα παιδιά είναι πρόθυμα να δουλέψουν και να προσφέρουν πολλά, αρκεί να καθοδηγηθούν σωστά. Είναι διαθέσιμα να ξεφύγουν από τα τετριμμένα του ωρολογίου προγράμματος και να μάθουν βιωματικά και ερευνητικά» δηλώνει η κ. Νουσουρούδη και συμπληρώνει «ό,τι μπορούν να βιώσουν το θυμούνται καλύτερα, το αισθάνονται καλύτερα και το μαθαίνουν καλύτερα».

Το τέλος της βραδιάς επεφύλασσε ακόμα πιο δυνατές συγκινήσεις τόσο κατά την διάρκεια της απονομής αναμνηστικών σε παλιούς δασκάλους και διευθυντές όσο και κατά την διάρκεια του αποχαιρετισμού των τελειόφοιτων μαθητών από τις δασκάλες τους, κ. Νουσουρουδη και κ. Καρακασίδου, η οποίες τους έδωσαν από ένα λεύκωμα φωτογραφιών της χρονιάς που πέρασε και τις καλύτερες ευχές τους.
Γ.Τ.