Εικόνες, θύμησες και μυρωδιές από Πάσχα!

 Πάσχα στο χωριό! Νωπές οι θύμισεw από τη μοσκοβολιά της πασχαλιάς και του φρέσκου ασβέστη. Κάτασπρες οι αυλές τα πλακόστρωτα και η εκκλησιά. Το απομεσήμερο χτυπούσε η καμπάνα προσκαλώντας τους πιστούς στην εκκλησιά. Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα και μέχρι την Μ. Παρασκευή οι πετρόκτιστοι κυκλικοί φούρνοι στις αυλές είχαν την τιμητική τους. Πολύβουο μελίσσι οι νοικοκυρές που ανά γειτονιές φούρνιζαν και ξεφούρνιζαν τα τσουρέκια. Τα ζύμωναν σε σκάφες πολλές γειτόνισσες μαζί! Διάχυτη η μυρουδιά του τσουρεκιού παντού όμως κανείς δεν δοκίμαζε γιατί όλοι νήστευαν…

Μ. Πέμπτη βάφονταν τ’ αυγά από νωρίς το πρωί. Η νοικοκυρά έπαιρνε ένα κόκκινο αβγό και μ’ αυτό σταύρωνε το μέτωπο και τα μάγουλα των παιδιών…Για καλή υγεία! Έβαζε ένα αβγό στο εικονοστάσι και μετά κρεμούσε στην αυλή το κόκκινο πανί που βάφτηκε από τη βαφή των αυγών και συμβόλιζε το αίμα του Χριστού.

Το απόγευμα μικρά παιδιά έτρεχαν στις γειτονιές και έφερναν σε κάθε σπίτι τη λαμπάδα της νονάς: Ένα λευκό κερί για τ’ αγόρια, μια λουλουδιασμένη λαμπάδα με κόκκινες και ροζ κορδέλες για τα κορίτσια. Μαζί ένα καλαθάκι με κόκκινα αυγά και που και που κανένα δωράκι για τα δεξίμια! Οι νοικοκυρές έβαζαν στο καλάθι με την «τσουρέκα της νονάς» και κόκκινα αυγά

Το βράδυ ο στολισμός του Eπιτάφιου. Μικρά κορίτσια από νωρίς έτρεχαν στις γειτονιές και μάζευαν λουλούδια. Λουδούδια ταπεινά από τους κήπους και μοσκοβολητά. Πασχαλιές , σιμποχιές , κρινάκια, ζουμπουλάκια και τριαντάφυλλα του Χριστού… Οι νοικοκυρές τα πρόσφεραν απλόχερα για το Χριστό. Όλο το βράδυ τα κορίτσια στόλιζαν και ξενυχτούσαν τον Επιτάφιο. Ξενυχτούσαν το Χριστό και έψαλλαν τα εγκώμια. «Ζωή εν Τάφω», «Άξιον εστί», «Αι γενεαί πάσαι». Γοερός ο θρήνος της Παναγιάς: «Ω γλυκύ μου έαρ»…που έψαλλαν βουρκωμένες οι γυναίκες…

Τη Μ. Παρασκευή ο πένθιμος ήχος της καμπάνας διαπερνούσε τις ψυχές. Ημέρα του μεγάλου Πένθους , ημέρα των ψυχών. Ήταν η μέρα που ξαναζωντάνευε το Νεκροταφείο και γινόταν ένας τόπος συνάντησης ζωντανών. Ήταν η μέρα που η εκκλησία ήταν ανοιχτή όλη μέρα και όλοι περνούσαν απ’ εκεί να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο που δέσποζε ολάνθιστος στην μέση της εκκλησιάς. Μικροί και μεγάλοι μετά το προσκύνημα περνούσαν τρεις φορές σταυρωτά από κάτω…για καλή υγεία!

Το βράδυ η περιφορά του Επιταφίου σ’ όλο το χωριό. Μπροστά ο επιτάφιος πλάι ο παπάς και πίσω όλο το χωριό με αναμμένα κεριά. Μια απόκοσμη πένθιμη πομπή που διάβαινε τα στενά δρομάκια…Η μυρωδιά απ’ το θυμίαμα έσμιγε με το αγιόκλημα, την πασχαλιά και τον φρέσκο ασβέστη …

Το Μεγάλο Σάββατο από το πρωί οι νοικοκυρές ετοίμαζαν την μαγειρίτσα για το πασχαλινό τραπέζι που θα στρώνονταν μετά το «Χριστός Ανέστη». Μοσκοβολούσε ο τόπος δυόσμο…Τα παιδιά έτρεχαν στις γειτονιές και τα κορίτσια ετοίμαζαν τα λαμπριάτικα που θα φορούσαν το βράδυ όταν μαζί με την οικογένειά τους κρατώντας τη λαμπάδα της νονάς θα πήγαιναν στην εκκλησιά. Εικόνες, θύμησες μυρωδιές από Πάσχα! Πάσχα αλλοτινό, στο χωριό…Πάσχα των παιδικών μας χρόνων!