Δικαίωση και στο Εφετείο για την Εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ»

Η Δικαιοσύνη αποφάσισε! Και η απόφασή της δικαίωσε το ενδιαφέρον της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ» να δημοσιοποιήσει το σχετικό Πόρισμα της έρευνας που απέδιδε ευθύνες στην φαρμακοποιό Δ. Μαραμβελιωτάκη και τον γιατρό Σιγανό στην υπόθεση με τις συνταγογραφήσεις του ΟΓΑ. Συγκεκριμένα , το Εφετείο Θράκης απέρριψε την έφεση της Μαραμβελιωτάκη που υπεβλήθη κατά απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ξάνθη, η οποία και δείχνει ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που αθώωσε την Εφημερίδα (Γ. Διαφωνίδης εκδότης και Μαριάννα Ξανθοπούλου συντάκτρια) δεν έσφαλε. Σημειώνουμε ότι στην αγωγή της η φαρμακοποιός Μαραμβελιωτάκη ζητούσε 600.000χιλιάδες ευρώ ως αποζημίωση για το δημοσίευμα της εφημερίδας! Ένα δημοσίευμα που στηρίζοντας σε αδιάσειστα στοιχεία και γεγονότα επίσημης ελεγκτικής επιτροπής.
Σημείωση δεύτερη:Στην πρωτόδική απόφαση δεν έκανε έφεση ο γιατρός Σιγανός.
Σημείωση τρίτη:Συνήγορος υπεράσπισης της εφημερίδας ήταν ο γνωστός και διακεκριμένος δικηγόρος Γιώργος Χουλιάρας.
Για λόγους ενημέρωσης των αναγνωστών μας δημοσιοποιούμε ουσιαστικό απόσπασμα της απόφασης που για τον Τύπο γενικά αλλά και τον Επαρχιακό ειδικότερα , το περιεχόμενο αυτής αποτελεί ύμνο στην ελευθεροτυπία και τις υποχρεώσεις στην ενημέρωση της κοινής γνώμης μαζί με το καθήκον του δημοσιογράφου να ασκεί σωστά το λειτούργημα αυτό
Απόσπασμα της απόφασης
«Ενόψει δε του συνόλου των δημοσιευμάτων και από άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης και του έντονου ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης για το προαναφερόμενο θέμα, που άπτεται έντονα της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας, οι εφεσίβλητοι δεν μπορούσαν να μείνουν αδιάφοροι παρατηρητές των γεγονότων. Μια τέτοια στάση θα έθετε σε αμφισβήτηση πρωταρχικά το κύρος και την αξιοπιστία της εφημερίδας "ΕΜΠΡΟΣ", αλλά και σε σχέση με την διαφανή, διαρκή και αντικειμενική ενημέρωση της κοινής γνώμης. Το σύνολο των προαναφερομένων πραγματικών περιστατικών αλλά και των κρίσεων και σχολίων, δεν αποτελούν νοητικά ευρήματα ή παραποιημένα κατασκευάσματα της επικαιρότητας από τους εναγομένους προς τον σκοπό συκοφαντικής δυσφημήσεως της ενάγουσας και προσβολής της τιμής, αξιοπρέπειας, υπόληψης, φήμης και επαγγελματικής της πίστης, αλλά πιστή προσήλωση προς την αλήθεια, και την αντικειμενική ενημέρωση, στην αναζήτηση και διάδοση των οποίων δικαιούνται οι εναγόμενοι με την ιδιότητα που ενάγονται, να επιδίδονται. Οι εναγόμενοι υποκινούμενοι από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, δηλαδή από το σκοπό ενημερώσεως του κοινού της εφημερίδας "ΕΜΠΡΟΣ", δημοσίευσαν τα προαναφερόμενα πραγματικά γεγονότα, κρίσεις και σχόλια. Η πράξη τους δε αυτή, που υπαγορεύεται από δημοσιογραφικό καθήκον, δεν αντιτίθεται στο δίκαιο, ούτε στα χρηστά ήθη, καθόσον από τη στάθμιση του συμφέροντος προς ανεύρεση της αλήθειας, σε τέτοια μείζονος σημασίας γεγονότα, αφ’ ενός και του συμφέροντος της προστασίας της τιμής αφ’ εφ’ ετέρου προέχει στην προκειμένη περίπτωση το πρώτο. Το σπουδαιότερο άλλωστε καθήκον του δημοσιογράφου είναι η πληροφόρηση, ενημέρωση και κατατόπιση του κοινού, τηρώντας τους νόμους του κράτους, ανταποκρινόμενος δε προς το καθήκον αυτό ο δημοσιογράφος θεραπεύει δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Επομένως, το επίδικο δημοσίευμα έγινε με αποκλειστικό σκοπό την πληροφόρηση ενημέρωση του κοινού με δυσμενείς μεν για την ενάγουσα χαρακτηρισμούς, από δικαιολογημένο, όμως ενδιαφέρον που πηγάζει από την προστατευόμενη από τους νόμους και την ΕΣΔΑ ελευθερία του τύπου για μετάδοση είδησης σχετικά με το προαναφερόμενο θέμα που ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο. Η δημοσίευση με τον τρόπο που καταχωρήθηκε στην άνω εφημερίδα, ήταν αντικειμενικά αναγκαία και πρόσφορη για την πληροφόρηση του κοινού, η αναφορά δε ειδικότερα του ονόματος-της ενάγουσας για την οποία γίνεται λόγος, κρίνεται επίσης ανεκτή και αντικειμενικά πρόσφορη και. αναγκαία για την ανακοίνωση της είδησης, Ο πρώτος εφεσίβλητος, ιδιοκτήτης ,εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας, είχε υποχρέωση έναντι του αναγνωστικού κοινού της εφημερίδας του να δημοσιεύσει την έκθεση ελέγχου που εκδόθηκε και διανεμήθηκε γι αυτό και μόνο το λόγο, να λάβει δηλ. ευρεία δημοσιότητα έστω και αν όπως δημοσιεύθηκε έθιγε την τιμή και υπόληψη της ενάγουσας, ούτε ήταν υποχρεωμένος να ελέγξει αν αυτή ανταποκρινόταν στα πράγματα, αφού είχε εκδοθεί από δημόσια υπηρεσία και παρείχε τα εχέγγυα αντικειμενικού ελέγχου, ούτε προκύπτει ότι υπήρχε σ’ αυτόν πρόθεση να μειώσει την τιμή και υπόληψη της ενάγουσας αλλά μόνο να θέσει υπ’ όψη του κοινού την αναφορά αυτή. Περαιτέρω η δημοσιοποίηση του πορίσματος ελέγχου «για το σύννομο της έκδοσης και εκτέλεσης συνταγών των ασφαλισμένων ΟΓΑ» συνιστά επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που δεν είναι ευαίσθητα, η οποία μπορεί να λάβει χώρα χωρίς τη συγκατάθεση των προσώπων που αναφέρονται σε αυτό, γιατί είναι αναγκαία για την εκτέλεση έργου δημοσίου συμφέροντος που εμπίπτει στην άσκηση δημόσιας εξουσίας και εκτελείται από δημόσια αρχή (άρθρο 5 § 2 περ. δ του Ν. 2472/97), αφού προδήλως η ενέργεια αυτή σκοπό έχει τον δημόσιο έλεγχο των συνταγογραφήσεων των ιατρών και στοχεύει στην εξυπηρέτηση της αρχής της διαφάνειας, κατά την έννοια του άρθρου 29 § 2 του Συντάγματος. Εξ άλλου, η ενασχόληση του τύπου με μία εκκρεμή ποινική ή πειθαρχική δίωξη εναντίον προσώπου και ειδικότερα προσώπου που ασκεί έργο δημόσιου ενδιαφέροντος είναι επιτρεπτή, καθώς η παραβατικότητα των λειτουργών, κρατικών ή μη, υπηρετούντων σε ευαίσθητες για τους πολίτες, τις συναλλαγές και την εν γένει κοινωνική ζωή θέσεις, όπως εν .προκειμένω, πρέπει να δημοσιοποιείται για την πλήρη ενημέρωση των πολιτών, επιτρέπεται δε χωρίς αυτό να σημαίνει άνευ ετέρου συκοφαντική δυσφήμηση ή προσβολή της προσωπικότητας του συγκεκριμένου προσώπου, επειδή δεν έχει εκδοθεί, ενδεχομένως, μέχρι το επίμαχο δημοσίευμα ουδεμία σχετική απόφαση καταδικαστική εναντίον του. Περαιτέρω, από τον τρόπο με τον οποίο αποδόθηκε το ανωτέρω δημοσίευμα δεν προκύπτει ούτε και σκοπός εξύβρισης της ενάγουσας δηλαδή πρόθεση των εφεσίβλητων που να κατευθύνεται ειδικώς στην προσβολή της τιμής και γενικότερα στην αμφισβήτηση της ηθικής ή κοινωνικής της αξίας, έστω κι αν η δημοσιογραφική ανάπτυξη του πορίσματος παρουσιάστηκε με δριμύ δημοσιογραφικό ύφος αφού δεν κατευθύνεται στην προσβολή της τιμής και της απολήψεως της εκκαλούσας και της εν γένει προσωπικότητας της, ούτε θίγει αυτήν ως φορέα ηθικής και κοινωνικής αξίας, ούτε εκδηλώνει &#96