Η «Υποθερμία» του Σαββατόβραδου

Αλυσιδωτές αντιδράσεις προκαλεί η οικονομική κρίση σ’ όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Η μείωση της αγοραστικής δυνατότητας είναι πρόδηλη και καταγράφεται ως μείωση της κίνησης στην αγορά αλλά επεκτείνεται και σ’ άλλους τομείς, όπως η ψυχαγωγία. Το παρήγορο γνωμικό που έχει διαπεράσει ως φιλοσοφικό καταπίστευμα στη ψυχοσύνθεση του Έλληνα, περασμένων δεκαετιών «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» δεν φαίνεται να συνεχίζει την ισχύ του καθώς η «καλοπέραση» είναι συνυφασμένη με το «πού θα πάμε για φαγητό, για ποτό, πού θα πάμε να διασκεδάσουμε». Κι αυτά απαιτούν ένα σοβαρό κονδύλι που δεν είναι διαθέσιμο. Ολοένα και λιγοστεύουν αυτοί που κυκλοφορούν τις νύχτες ακόμη και το καθιερωμένο Σαββατόβραδο, όπου ο «πυρετός» έχει εξελιχθεί σε «υποθερμία» και αυτό καταδεικνύεται από την «δραματική» – όπως διαβεβαιώνουν άνθρωποι σχετικοί με το αντικείμενο – μείωση της κίνησης και του τζίρου των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης των εστιατορίων την οποία εκτιμούν κατά μέσο όρο στο 30%.
Κρίση στη διασκέδαση στην Ξάνθη
Ισχυρό πλήγμα δέχεται ο τομέας «διασκέδαση» στην Ξάνθη τα τρία τελευταία χρόνια αλλά τώρα το κακό έχει παραγίνει» διαβεβαιώνει ο πρόεδρος του σωματείου Καφέ – μπαρ και κέντρων διασκέδασης κ. Δημήτρης Πασσαλής και ο πρόεδρος του σωματείου υγειονομικού ενδιαφέροντος (ταβέρνες, ψητοπωλεία, πιτσαρίες κ.λ.π.) κ. Χουλιάρας Βασίλης. «Νύχτες τρόμου…ζουν οι μαγαζάτορες, που για να τα βγάλουν πέρα κάνουν περικοπές προσωπικού! Μια βόλτα στην «παραλία» που κάποτε έσφιζε από ζωή το αποδεικνύει. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά και το πρώτο που κόβει είναι η διασκέδαση», δηλώνει ο κ. Πασσαλής.
Η κρίση στη διασκέδαση έκανε ορατά τα πρώτα σημάδια της προ τριετίας επισημαίνει ο κ. Πασσαλής όταν άρχισε σταδιακά η αποβιομηχάνιση του νομού: «Έκλεισαν τόσα εργοστάσια , υπάρχει μεγάλη ανεργία στον νομό, ο κόσμος είναι μαζεμένος, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτεί είναι η διασκέδαση. Τους δυο τελευταίους μήνες υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη πτώση από την οικονομική κρίση που έχει επίπτωση στην ψυχολογία του»
«Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι ….μπερεκετλίδικες νύχτες με τα ποτά να ρέουν κι αυτοί που βγαίνουν είναι μετρημένοι και βγαίνουν αραιά».
Η «Υποθερμία» του Σαββατόβραδου
Ο κ. Πασσαλής σημειώνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν τα κέντρα διασκέδασης τα οποία έχουν πληρώσει προγράμματα και δεν υπάρχουν πελάτες: « Οι επιχειρήσεις τέτοιου είδους κινδυνεύουν να καταστραφούν. Πολλοί μαγαζάτορες είναι εγκλωβισμένοι και δεν μπορούν να κλείσουν. Και απ’ την άλλη μεριά ανοίγουν συνέχεια καφέ – μπαρ και αυτό είναι δείγμα ότι η άνεργοι είναι σε μεγάλα ποσοστά και κάθε ένας ανοίγει από ένα μικρό μαγαζί ευελπιστώντας ότι θα βγάλει μεροκάματο».
Οι μαγαζάτορες ζητούν επιτακτικά την επαναφορά του αφορολόγητου ορίου των 10.500 ευρώ, την κατάργηση των δημοτικού φόρου των 2 και 5, την μείωση του ΦΠΑ και οι ελεγκτικές αρχές να περιορίσουν τα πρόστιμα. Εκτιμούν ότι αυτά τα μέτρα θα τους δώσουν μια ανάσα να αντιμετωπίσουν τις αντιξοότητες ενώ παράλληλα εκτιμούν ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί με την ισχύ από το 2010 της απαγόρευσης του καπνίσματος σ’ όλα τα μαγαζιά
Την ίδια εικόνα περιγράφει ο κ. Χουλιάρας: «Μόνο κάποια Σάββατα υπάρχει μια μικρή κίνηση, οι υπόλοιπες μέρες είναι νεκρές. Έχουμε μια μείωση της τάξης του 30%. Προσπαθούμε να μειώσουμε τις τιμές αλλά ο πληθωρισμός είναι υψηλός. Ο κόσμος έχει κακή ψυχολογία. Μόνο το delivery κρατά τα μαγαζιά. Είναι σημεία των καιρών. Τα εργοστάσια κλείνουν, ο κόσμος μένει άνεργος, ήρθε και η οικονομική κρίση και έδεσε…».
Κομμένος άρτος και θεάματα
Σημαντική είναι η μείωση και στους κινηματογράφους. Σύμφωνα με έρευνα του «Ε» έχει μειωθεί η κίνηση στις κινηματογραφικές αίθουσες του νομού και μόνο κάποιες πολυδιαφημισμένες ταινίες κόβουν ένα σεβαστό αριθμό εισιτηρίων. Οι κινηματογραφόφιλοι περιορίζοντα στο DVD του σπιτιού τους.
Χρήστος Σ., 27 χρονών ιδιωτικός υπάλληλος (της γενιάς των 700 ευρώ)
«Έχουμε κόψει τον κινηματογράφο γιατί κοστίζει, περιορίσαμε τις εξόδους μας και τα χρήματα που ξοδεύουμε σ’ αυτές. Το πολύ – πολύ σε καμιά καφετέρια και πιο πολύ μαζευόμαστε σε σπίτια παραγγέλλουμε delivery και βλέπουμε ταινίες».
Σοφία Π. 35 χρονών, ιδιωτική υπάλληλος και μητέρα ενός παιδιού:«Καμιά ταβέρνα που και που και σινεμά μόνο σε κάποιες ταινίες. Παλιά βγαίναμε πιο συχνά…».
Ελένη Τ. 29 χρονών, εργάτρια με δύο παιδιά: «Που χρόνος και χρήμα για διασκέδαση…Δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο».
Νίκος Τ., φοιτητής στην Ξάνθη: «Ευτυχώς που έχω υπολογιστή! Τέρμα οι μπαρότσαρκες, που και που κανένα ταβερνάκι ρεφενέ…δύσκολη εποχή για φοιτητές».
Μαριάννα Ξανθοπούλου