Το αστυνομικό δελτίο είναι λιτό ωστόσο άμεσα αποκαλυπτικό στην καταγραφή του γεγονότος: «Στις 30 Μαΐου και ώρα 14.00 βρέθηκε από διερχόμενο πολίτη σε εγκατελειμένο κτίριο της πόλης μας σε κατάσταση αποσύνθεσης ένας 45χρονος κάτοικος εν ζωή στη Συδινή Ξάνθης. Κλήθηκε συνεργείο του Γραφείου Εγκληματολογικών Ερευνών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ξάνθης για εξερεύνηση – φωτογράφηση χώρου. Το πτώμα μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο για διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής. Από στοιχεία της προανακρίσεως που διενεργεί το Τμήμα Ασφαλείας Ξάνθης δεν προκύπτουν ενδείξεις εγκληματικής ενέργειας».
Σύμφωνα με πληροφόρηση του «Ε» από τον ιατροδικαστή κ. Κιφνίδη που διενήργησε την νεκροψία – νεκροτομή επειδή το πτώμα ήταν σε πολύ προχωρημένη σήψη αποστάληκαν ιστοτεμάχια από σπλάχνα για εξέταση στην Αθήνα.
Όμως έγκυρες πληροφορίες του «Ε» κάνουν λόγο, ότι ο θάνατος του ατυχούς συμπολίτη μας προήλθε από ναρκωτικά καθώς ήταν χρόνια ναρκομανής και είχε απασχολήσει αρκετές φορές τη δικαστικές αρχές.
Τόσο η αιτία του θανάτου όσο και ο τρόπος – μόνος και αβοήθητος μέσα σε ερειπωμένο σπίτι – αλλά και το γεγονός ότι δεν αναζητήθηκε από τους οικείους του τόσο καιρό …κρούουν για μια ακόμη φορά τον κώδωνα του κινδύνου για την κοινωνία μας, καθώς αποτελούν οιωνό για το ποια είναι η κατάληξη των ατόμων που έχουν πιαστεί στο θανατηφόρο δόκανο των ναρκωτικών που πρέπει να λειτουργήσει αποτρεπτικά όμως παράλληλα εμπεριέχει και ένα άλλο μήνυμα: Πως αποβάλλει η κοινωνία, πως περιθωριοποιεί τόσο που να μην νοιάζεται να ανεβρεθεί κάποιος άρρωστος άνθρωπος, απ’ αυτή τη θανατηφόρα ασθένεια. Και αυτό το καταδεικνύει η προχωρημένη σήψη του πτώματος.
Δεν θα κουραστούμε να το λέμε:Το δόκανο των ναρκωτικών καραδοκεί είναι πλάι μας, δίπλα μας και έχουμε χρέος σαν κοινωνία και σαν ευνομούμενη πολιτεία να προφυλάξουμε τα παιδιά μας με ενημέρωση και με στόχευση στην πρόληψη, να τα θωρακίσουμε αλλά και να φροντίσουμε αυτούς που πιάστηκαν στη μέγγενη του θανάτου, να τους περιθάλψουμε με όλους τους τρόπους και κυρίως να μην τους γυρίσουμε την πλάτη… ειδάλλως δεν έχουν καμιά ελπίδα, όπως ο άτυχος συμπολίτης μας!
Μαριάννα Ξανθοπούλου
