Αρχική Αρχείο Παλαιότερων Άρθρων Αρχείο Αρθρογραφίας 2004 «Η ζωή είναι ένα πειραματικό ταξίδι που γίνεται παρά τη θέλησή μας…»

«Η ζωή είναι ένα πειραματικό ταξίδι που γίνεται παρά τη θέλησή μας…»

0

Ταξίδι στις δαιδαλώδεις διαδρομές του πνεύματος στις παραστάσεις της ΦΕΞ στην Καπναποθήκη «Π»

«Η ζωή είναι ένα πειραματικό ταξίδι που γίνεται παρά τη θέλησή μας. Είναι ένα ταξίδι του πνεύματος μέσα από την ύλη καθώς το πνεύμα ταξιδεύει, ο άνθρωπος βιώνει μέσα από το πνεύμα τη ζωή. Η ίδια η ζωή είναι θάνατος, καθώς δεν διαθέτουμε ούτε μία μέρα στην ζωή μας που, όταν τη ζούμε, να μη μετατρέπεται αυτόματα σε μια μέρα ζωής λιγότερη. Είμαστε κάτοικοι των ονείρων, σκιές περιπλανώμενες μέσα σε δάση ανύπαρκτα, που έχουν για δέντρα σπίτια, έθιμα, ιδέες, ιδανικά και φιλοσοφίες», σοφίας απόσταγμα του F. Pessoa, και ένα από τα κείμενα που αποτέλεσαν μια ολότητα, με μια βαθύτερη συνοχή, «διοργάνωσαν» …ένα ταξίδι στη ζωή, στον κόσμο των ιδεών και του πνεύματος και παρουσιάστηκαν από το θεατρικό εργαστήριο της ΦΕΞ «Οδός Ονείρων» το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 9μ.μ.στην Καπναποθήκη «Π».

Η παράσταση σε κείμενα Προυστ, Πεσσόα, Καλβίνο, ντύθηκε με τη μουσική του Γιάννη Μεταλληνού, τη διασκευή και τη σκηνοθεσία του Πασχάλη Ξανθόπουλου, ενώ την καλλιτεχνική διεύθυνση ανέλαβε ο Θανάσης Σπηλιόπουλος.

Στην αφήγηση των κειμένων εμφανίστηκαν η Ξένια Λίτσου, Γεωργία Καραγκιοζίδου, Νικόλας Σεμίζογλου, Ειρήνη Παρασκευοπούλου, Ελένη Τσιάνη, Μαργαρίτα Τσιφουτίδου.

Το κοινό που περιορίζονταν στον αριθμό των 20 ατόμων σε κάθε παράσταση – παρακολούθηση μόνο με κράτηση – απόλαυσε μια πνευματική βραδιά, βίωσε την απόλυτη πληρότητα που προσφέρει η ενασχόληση με ιδέες που τρέφουν το πνεύμα και ολοκληρώνουν την ύπαρξη.

«Έχω ήδη δει αυτό που ακόμα δεν είδα. Η ανία που προκαλεί το ακατάπαυστο νέο, η πλήξη του να ανακαλύπτεις, κάτω από την απατηλή διαφορά των πραγμάτων και των ιδεών, την αιώνια ταύτιση όλων με όλα, την απόλυτη ομοιότητα ανάμεσα στο τζαμί, τον αρχαίο ναό και την εκκλησία, την εξομοίωση ανάμεσα στην καλύβα και το παλάτι, την κοινή οργανική δομή στο κορμί του βαρύτιμα ντυμένου βασιλιά και του γυμνού ιθαγενή, τη διηνεκή σύμπτωση της ζωής με τον εαυτό της, την ισοπέδωση όλων όσα ζω – όλα τούτα στην παραμικρή κίνηση χάνονται. Τα τοπία είναι επαναλήψεις. Στη διάρκεια ενός απλού και άχρηστου ταξιδιού με το τρένο, διχάζομαι εναγώνια ανάμεσα στην αδιαφορία μου για το τοπίο και την έλλειψη ενδιαφέροντος για το βιβλίο που θα με διασκέδαζε αν δεν ήμουν όπως είμαι. Η ζωή μου φέρνει μια ακαθόριστη ναυτία κι η μετακίνηση μου την επιδεινώνει».

Οι παραστάσεις θα επαναληφθούν την Παρασκευή 17 και Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου, στην Καπναποθήκη «Π».

Μαριάννα Ξανθοπούλου

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από ΕΜΠΡΟΣ
Περισσότερα άρθρα από Αρχείο Αρθρογραφίας 2004
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

«ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ»

Του Φίλιππου Ζάχαρη Με στόχο την διαφύλαξη και αποκατάσταση συγκεκριμένων τοποθεσιών ή δικ…