«Τους πήρανε χαμπάρι…».Τραγελαφικές καταστάσεις ζουν οι κάτοικοι στο δήμο Μύκης με τα επαναλαμβανόμενα δημοτικά συμβούλια που συνεχώς αναβάλλονται και απλά ανακοινώνονται για να λειτουργήσουν ως… πυροσβεστήρες της αγανάκτησης των γονέων και ως άλλοθι για τη Δημοτική αρχή.
Μετά την τελευταία αναβολή, καθώς δεν υπήρχε απαρτία – από τους 21 Δημοτικούς συμβούλους παρέστησαν οι 11 εκ των οποίων ο του Εχίνου, την τελευταία στιγμή, λίγο πριν την έναρξη του Δ.Σ. …ξαφνικά θυμήθηκε ότι είχε κάποια επείγουσα δουλειά στον Εχίνο και έφυγε – με αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν οι κάτοικοι και ο Δήμαρχος να …υποσχεθεί νέο Δημοτικό συμβούλιο για τη Δευτέρα στις 7 το απόγευμα.
Όμως η ώρα μετατέθηκε όλως περιέργως για τις 2.30 μ.μ. με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν πάλι να συγκεντρώσουν απαρτία, αφού είναι η ώρα που δεν έχουν γυρίσει ακόμη απ’ τις δουλειές τους οι περισσότεροι. Και η υπόθεση πάει λέγοντας…Άλλο δημοτικό συμβούλιο ορίστηκε για την Τρίτη, που κατά τα φαινόμενα θα έχει την τύχη του προηγούμενου.
Το πρόβλημα παραμένει και απλώς διαιωνίζεται, η μερίδα που αντιτίθεται απλώς κερδίζει χρόνο, ενώ οι γονείς των παιδιών, σύμφωνα με μαρτυρίες τους νιώθουν αγανακτισμένοι και …προδομένοι.
Μερικοί απ’ αυτούς μίλησαν στο «Ε»: «Ξενυχτήσαμε δυο μέρες με την κατάληψη και τι έγινε», «μαζεύτηκαν τα κανάλια, όμως δεν είδαμε να γίνει τίποτε…ούτε έβγαλαν τίποτε…», « ένα είναι το σίγουρο, δεν θέλουν να μορφωθούν τα παιδιά μας…δεν θέλουν να ξυπνήσει ο κόσμος…μας θέλουν αμόρφωτους για να μπορούν να παίζουν τα παιχνίδια τους», «πιέζουν για δίγλωσση παιδεία…και μεις λέμε ας κάνουν ένα μειονοτικό γυμνάσιο – λύκειο, όπως στην Ξάνθη, αλλά να μπορούμε να επιλέγουμε που θέλουμε να στείλουμε τα παιδιά μας. Όποιος θέλει στο μειονοτικό και όποιος θέλει όχι», «ο πρόεδρος του ΔΣ γιατί στέλνει την κόρη του στην Αθήνα»; Για το δήμαρχο: «Κρύβεται πίσω απ’ το δάκτυλό του…», μερικές πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις που αντικατοπτρίζουν τις τάσεις της κοινωνίας του Δήμου Μύκης και θέτουν μια έκφανση της πραγματικότητας που συνοψίζεται στο: «τους πήρανε χαμπάρι»…άρα τα περιθώρια γι’ αυτούς, που βρήκαν μοχλό πίεσης την εκπαίδευση για να επιβάλλουν τις «γραμμές τους» στενεύουν…, όπως και γι’ αυτούς που με την παρελκυστική τακτική νομίζουν ότι επιλύουν προβλήματα.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
